پژوهش های پیشین با موضوع بررسی فعالیت نانوکاتالیست آندی بر پایه ... |
پیل سوختی اسیدفسفریک
پیل سوختی کربنات مذاب
پیل سوختی اکسید جامد
پیلهای سوختی دارای دامنه دمایی از ۸۰ درجه سانتیگراد برای پیل سوختی پلیمری تا بیش از ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد برای پیل سوختی اکسید جامد میباشند. پیل سوختی دما پایین (پلیمری ، قلیایی، اسید فسفریک) دارای حاملهایH+ و یا OH- هستند و در پیلهای سوختی دما بالا مانند کربنات مذاب و اکسید جامد، جریان الکتریکی بهترتیب از طریق یونها انتقال مییابد.
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
۱-۵-۱- پیل سوختی پلیمری با غشاء مبادله کننده پروتون[۴]
قبل از اختراع پیل سوختی پلیمری، پیلهای سوختی مانند پیلهای سوختی اکسید جامد تنها در شرایط خاصی مورد استفاده قرار گرفتند. چنین پیلهایی به مواد بسیار گرانقیمت احتیاج داشتند و به دلیل اندازه خاصشان تنها برای کارهای ثابت بهکار برده میشدند. این موارد در پیل سوختی پلیمری نیز بههمین صورت بود. پیل سوختی پلیمری در اوایل دهه ۱۹۶۰ توسط ویلیام تماس گراب[۵] و همکاران از شرکت جنرال الکتریک ابداع شد. در ابتدا، غشاهای پلی استیرن سولفامات برای الکترولیت مورد استفاده قرار میگرفتند، اما در سال ۱۹۶۶ پلیمر نفیون[۶] جایگزین آن گردید که دارای دوام و عملکرد بهتری نسبت به پلیاستیرن سولفامات میباشد [۵-۶]. پیلهای سوختی پلیمری در ناسا برای سفینههای فضایی مورد استفاده قرار میگرفتند اما آنها در برنامه های آپولو و شاتل فضایی توسط پیلهای سوختی آلکالین جایگزین شدند. چندین اختراع خاص مثل بارگذاری اندک کاتالیزور پلاتین و الکترود فیلم نازک، هزینه پیلهای سوختی را کاهش داده و باعث توسعه سیستمهای پیل سوختی پلیمری شد. در سال اخیر به دلیل پیشرفت تکنولوژی و موفقیت در استفاده از پیل سوختی پلیمری در اتوبوسهای شهری و اتومبیلهای شخصی افقهای امیدبخشی برای گسترش روزافزون استفاده از این پیل پدیدار شده است به طوری که میتوان ادعا کرد پیل سوختی پلیمری، مرحله تجاری شدن خود را آغاز کرده است [۷].
جزء اصلی پیل سوختی پلیمری که هادی پروتون و عایق الکترون میباشد، غشاء[۷] نام دارد. در دو طرف این غشاء الکترودهای متخلخل[۸] قرار دارند. گازهای واکنش دهنده از بین خلل آن گذشته و خود را به فصلمشترک الکترود و غشاء جایی که واکنش الکتروشیمیایی انجام میشود و لایه کاتالیزور[۹]وجود دارند، میرسانند. این مجموعه چند لایه شامل الکترودها، کاتالیزورها و غشای بین آنها را MEA[10] مینامند. در دو طرف MEA صفحات جمعکننده جریان قرار دارند. به دلیل آن که این صفحات وظیفه و هدایت جریان الکتریکی تولید شده را بهعهده دارند همچنین جدا کننده کانالهای گازی در سلهای مجاور بوده و در یک ترکیب چند سلی اتصال دهنده فیزیکی و الکتریکی کاتد یک سل با آند دیگر میباشند، بهصفحات دو قطبی[۱۱] معروف هستند [۸-۹].
دمای کار پایین پیل سوختی پلیمری (حدود ۸۰ درجه سانتی گراد) اگرچه سبب راه اندازی سریع و افزایش طول عمر پیل می شود اما نرخ فعل و انفعالات الکتروشیمیایی پیل پایین آمده و استفاده از کاتالیزور (فلز گران قیمت پلاتینیوم) ضروری می شود. واکنشهای الکتروشیمیایی پیل سوختی پلیمری را میتوان به طور خلاصه بهاینصورت نوشت:
H2 → ۲H+ + ۲e- (۱-۱) ۲/۱O2 + ۲e- + ۲H+ → H2O (1-2)
از جمع دو واکنش آند و کاتد ، واکنش نهایی را میتوان به صورت کلی زیر نوشت :
H2 + ۲/۱ O2 → H2O + Heat + Electric Energy (1-3)
الکترون تولید شده در آند از مدار خارجی میگذرد و حین گذر انرژی خود را بهعنوان توان خروجی پیل آزاد و در طرف کاتد واکنش را تکمیل میکند [۱۰].
شکل ۱-۵- نحوهی عملکرد پیل سوختی پلیمری [۳].
۱-۶- پیلهای سوختی الکلی مستقیم[۱۲]
پیلهای سوختی الکلی مستقیم به دلیل مزایای ویژهای که در مقایسه با پیلهای سوختی هیدروژنی دارند بهعنوان منبع انرژی در وسایل قابل حمل بسیار مورد توجه قرار گرفتهاند. الکلهایی مانند متانول، اتانول، اتیلنگلیکول و گلیسرول به دلیل چگالی انرژی حجمی بالا و همچنین به علت ذخیره و حمل بسیار راحتتر از هیدروژن، بهعنوان سوخت این پیلهای سوختی مورد استفاده قرار گرفتهاند. در این بین، متانول بیشترین استفاده را بهعنوان سوخت داشته است. پیل سوختی متانولی مستقیم[۱۳] معمولا در محیط اسیدی و با کاتالیزور پلاتین مورد استفاده قرار گرفته است. اما به دلیل مشکلاتی از قبیل ۱- مسمومیت کاتالیزور Pt بوسیله CO 2- اثر میانعبورمتانول ۳- تخریب غشاء و خوردگی مواد کربنی ۴- مسمومیت متانول، که DAFC وجود دارد، در تحقیقات گستردهای برای استفاده از الکلهای دیگر در DAFCs انجام شده است. الکلهایی با وزن مولکولی بالاتر به دلیل حلالیت بالا درآب، سمیت کمتر، نقطه جوش بالاتر و دانستیه انرژی بالاتر مورد توجه قرار گرفتهاند. الکلهایی مانند اتانول، اتیلنگلیکول و گلیسرول به دلیل داشتن چنین مزایایی بیشترین توجه را به خود جلب کرده اند [۱۲-۱۱]. الکلها به دو صورت میتوانند در پیلهای سوختی مورد استفاده قرار بگیرند. اگر از الکلها برای تولید هیدروژن مورد استفاده در پیلهای سوختی استفاده شود چنین پیل سوختی را پیل سوختی الکلی غیرمستقیم مینامند و اگر از الکلها به طور مستقیم بهعنوان سوخت در پیلهای سوختی استفاده شود، پیل سوختی را الکلی مستقیم مینامند.
۱-۷- سوختهای مورد استفاده در پیلهای سوختی الکلی
برای بهبود عملکرد پیل سوختی و کمک به سلامت محیط زیست، سوخت مورد استفاده در پیلهای سوختی باید دارای شرایطی باشد: اولاً دارای ولتاژ سل بالایی باشد ثانیاً موجب کاهش انتشار CO2 و دیگر آلودگیها شود.
هیدروژن اولین سوخت مورد استفاده در پیلهای سوختی است ولی به دلیل مشکلاتی که دارد تلاشهای زیادی برای استفاده از سوختهای جایگزین انجام شده است. سوختهای الکلی، سوختهایی هستند که بهعنوان جایگزین هیدروژن توجه زیادی را بهخود جلب کرده اند.
استفاده از الکلها در پیلهای سوختی الکلی مستقیم دو مزیت را بههمراه خواهد داشت اولاً اینکه این سوختها مایع هستند و مشکلات مربوط بهذخیره را بهحداقل میرسانند و ثانیاً اینکه بیشتر آنها میتوانند از زیست تودهها تولید شوند بدین معنی که احتراق آنها تاثیر زیادی در افزایش اتمسفر نخواهد داشت.
۱-۷-۱- متانول بهعنوان سوخت
متانول یا الکل متیلیک دارای وزن مولکولی gr mol-1 ۰۴/۳۲ و چگالی gr cm-3 ۷۹۶/۰ میباشد. در حال حاضر قسمت عمدۀ متانول دنیا از گاز طبیعی بهدست می آید. ذخایر دیگر مانند زغال سنگ، ضایعات چوب و یا مواد آلی دیگری مانند زیست توده نیز میتوانند بهعنوان ماده اولیه جهت تولید متانول بهکار روند. متانول از چوب و زغال سنگ نیز قابل تولید است. البته تولید آن از منابع طبیعی و تجدیدشونده در مقایسه با گاز از لحاظ اقتصادی گرانتر است.
متانول بهعنوان سوخت در وسایل نقلیه نیز بهکار گرفته شده است، بهخصوص مخلوط متانول با بنزین مد نظر بوده است. متانول از یک واکنش کاتالیزوری تحت فشار بهدست می آید که در آن CO و هیدروژن در حضور یک کاتالیزور با هم ترکیب شده و متانول سنتز می شود. متانول به دو روش مستقیم و غیرمستقیم بهمنظور تأمین انرژی در پیل سوختی بهکار گرفته می شود. پیلهای سوختی چنانچه از متانول استفاده کنند از مزایای بازدهی بالا جهت تولید انرژی برخوردار خواهند بود و چنانچه در آنها از اتلاف حرارت جلوگیری شود میتوانند بازده بیش از ۸۰ درصد داشته باشند. این موضوع استفاده از متانول را از لحاظ اقتصادی مقرون بهصرفه مینماید [۱۳].
۱-۷-۱-۱- پیل سوختی متانول مستقیم
پیل سوختی متانولی مستقیم زیر مجموعه ای از پیلهای سوختی تبادل پروتون و از خانوادۀ پیلهای سوختی پلیمری است. سوخت در این پیل سوختی متانول میباشد که مستقیماً پیل سوختی را تغذیه میکند. این پیل سوختی تاکنون در وسایل نقلیه، گوشیهای موبایل، دوربینهای دیجیتال و لپتاپها مورد استفاده قرار گرفته است.
متانول همراه آب در لایۀ کاتالیزوری اکسید می شود و دیاکسیدکربن، یون H+ و الکترون تولید میکند. یونهای H+ تولید شده در آند از غشای تبادل پروتون عبور کرده و به طرف کاتد انتقال مییابد و در آنجا با اکسیژن واکنش میدهد و تولید آب می کند. الکترون نیز از مدار خارجی از آند به کاتد جهت تولید نیرو در وسایل خارجی، منتقل می شود. نیم واکنشهای آند و کاتد در این پیل سوختی عبارتند از:
(۱-۴) CO2 +۶ H+ +۶ e− CH3OH + H2O
(۱-۵) ۳H2O O2 + ۶H+ + ۶e−۲/۳
از جمع کل دو واکنش آندی و کاتدی، واکنش نهایی پیل سوختی متانولی را میتوان به صورت زیر نوشت:
(۱-۶) CH3OH + 3/2 O2 CO2 + ۲H2O + Electeric Energy + Heat
در شکل (۱-۶) پیل سوختی متانولی و چگونگی عملکرد آن به صورت شماتیک نشان داده شده است [۵].
شکل ۱-۶- نحوهی عملکرد پیل سوختی متانولی مستقیم.
آب در آند مصرف و در کاتد تولید می شود . با توجه به طریقۀ انتقال آب از سمت کاتد به آند، پیل سوختی متانولی به دو نوع فعال و غیرفعال تقسیم بندی می شود. در پیل سوختی متانولی غیرفعال آب از طریق انتقال غیرفعال مثل اسمز بهسمت آند منتقل می شود و در پیل سوختی متانولی فعال آب از طریق انتقال فعال مثل پمپ کردن بهسمت آند منتقل و مصرف می شود [۳].
پیل سوختی متانولی مزایایی نسبت به پیل سوختی پلیمری دارد که عبارتند از:
جریان سوخت آندی مایع است و نیازی به یک سیستم جانبی برای سرد کردن و مرطوب کردن گاز نیست.
بهجهت استفاده از سوخت مایع در آند، نیازی به پمپ کردن بی مورد[۱۴] در مقایسه با سوخت گازی نیست.
با فراهم کردن دانسیته بالایی از سوخت مایع در فشار محیط[۱۵] مشکلات ناشی از نگهداری سوخت گازی از بین میرود.
متانول قابل حمل و به فراوانی در دسترس است.
اگرچه پیل سوختی متانولی نسبت به پیل سوختی پلیمری دارای مزایایی است، با این وجود جهت تجاری سازی با محدودیتهایی مواجه است که مهمترین آنها عبارتند از:
پیل سوختی متانولی غیرفعال به مدیریت آب[۱۶] نیاز دارد زیرا لازم است یک اختلاف فشار هیدرولیکی بین آند و کاتد وجود داشته باشد تا به هدایت آب از سمت کاتد به آند منجر شود. در این صورت برای رسیدن به عملکرد مناسب این نوع از پیلهای سوختی لازم است از جریان شدید آب به سمت آند جلوگیری شود.
میانعبور متانول[۱۷] بهخاطر غلظت بالای متانول در طرف آندی، از سمت آند به کاتد از میان غشاء وجود دارد. در این هنگام اکسایش متانول در سمت کاتد منجر به ایجاد پتانسیل مخلوط می شود که ولتاژ مدار باز[۱۸] (OCV) پیل سوختی متانولی را از مقدار تئوری ۰۲/۱ ولت به ۸/۰ -۷/۰ ولت کاهش میدهد.
سینتیک واکنش آندی به خاطر واکنش اکسایش پیچیده متانول در آند ذاتاً از سرعت کمی برخوردار است که لازم است در مقایسه با پیل سوختی پلیمری مقدار فلز گران قیمت بیشتری استفاده شود.
جریان مخالفی[۱۹] از حبابهای دیاکسیدکربن (CO2) که در سطح آند تولید می شود در منطقه نفوذ[۲۰] با جریان سوخت مایع متانول درگیر میشود و دسترسی مولکولهای متانول به لایه کاتالیزور را محدود می کند.
متانول تا حدودی سمی است و نسبت به بنزین آسانتر به داخل زمین نفوذ می کند، آتش گیری بالایی دارد و قابل امتزاج با آب است، لذا آلودگی مخازن آب بهراحتی می تواند صورت گیرد [۳].
موضوع مهم دیگر درDMFC، میانعبور متانول از آند بهسمت کاتد از طریق کشش الکترواسمزی[۲۱] و نفوذ است.
میانعبور متانول از آند به کاتد منجر به اثرات محدود کننده ای در عملکرد پیل سوختی به شرح زیر می شود [۱۴] :
اکسایش متانول در این منطقه دو کاتالیزور را مسموم می کند و پتانسیلی مخلوط در کاتد ایجاد می شود، اکسیژن را هدر میدهد و مقدار فراوانیOCV را کاهش میدهد و تأثیرات سوء پیش آمده شدیدتر از تأثیرات مشابه در میانعبور هیدروژن در سیستم هایH2PEFC است. OCV نوعیDMFC مشخصاً پایین تر از ۸/۰ ولتاست.
نشت بی مورد: میانعبور سوخت از غشاء بدون ایجاد و تولید جریان منجر به کارآیی پایین می شود.
بهمنظور جلوگیری ازمیانعبور متانول چندین رویه مورد استفاده قرار می گیرد:
استفاده از محلولهای رقیق متانول: استفاده از محلول متانول با مولاریته پایین (۵/۰ – ۲/۰ مولار) با کاهش غلظت متانول در آند، میانعبور را کاهش می دهد. بههر حال، این رویه به ناچار منجر به استفاده از تانک های نگه داری بزرگ سوخت می شود و پمپ آب بیشتری را میطلبد.
استفاده از الکترولیت ضخیمتر: الکترولیت ضخیمتر می تواند میانعبور را محدود کند و همینطور عملکرد پیل را از طریق افزایش افت اهمی از میان الکترولیت کاهش میدهد.
یک مانع نفوذ[۲۲] روی آند: یک مانع نفوذ، جایگزینی برای الکترولیت ضخیم تر است که محدودیت نفوذ را در منطقه ای انتقال یونی تحت تأثیر قرار نگیرد، قرار می دهد. یک مانع نفود منجر به یک گرادیان غلظت تند از محیط نفوذ تا مانع می شود بهطوریکه غلظت متانول در لایه کاتالیست کم شده و میانعبور را کاهش میدهد [۱۴].
۱-۷-۲- ۲- پروپانول
۲-پروپانول یا ایزوپروپیل الکل یک الکل نوع دوم میباشد که کربنی که حامل گروه –OH است، خود به دو کربن دیگر متصل است. فرمول شیمیایی این الکل CH3CHOHCH3 میباشد. این ماده یک ترکیب شیمیایی قابل اشتعال و بدون رنگ با بوی قوی است. ایزوپروپیل الکل درآب، الکل، اتر وکلروفرم قابل حل است. این الکل میتواند به استون اکسید شود. این را میتوان با بهره گرفتن از یک عامل اکسید کننده مانند اسیدکرومیک، ویا با هیدروژنزدایی ایزوپروپیل الکل بهدست آورد.
از ایزوپروپیل الکل بهعنوان حلال برای فرایندهای صنعتی همچنین بهعنوان یک افزودنی به بنزین استفاده می شود. ایزوپروپیل الکل به ویژه برای کاربردهای دارویی، با توجه به سمیت کم مورد استفاده قرار میگیرد. گاهی از ایزوپروپیل الکل بهعنوان یک واسطه شیمیایی استفاده می شود. از عمده موارد کاربرد دیگر این الکل در صنعت چاپ میباشد زیرا الکلهای مشابه نظیر ۲-پروپانول دمای آب را در دستگاههای چاپ بسیار پائین نگاه داشته و قابلیت تبخیر پائینی دارد. از این الکل به مقدار بسیار کم برای استفاده خانگی و در محصولات مراقبت شخصی استفاده میشود.
فرم در حال بارگذاری ...
[پنجشنبه 1400-09-25] [ 12:27:00 ق.ظ ]
|