If CLOSNO is Normal and ROT is Normal then Distraction is Normal

۱.۰

If CLOSNO is Low and PERCLOS is Normal and ELDC is Normal then Distraction is Semi-Distracted

۱.۰

If CLOSNO is Dangerous and PERCLOS is Normal and ELDC is Normal then Distraction is Distracted

۱.۰

If ROT is High and PERCLOS is Normal and ELDC is Normal then Distraction is Semi-Distracted

۱.۰

If ROT is Dangerous and PERCLOS is Normal and ELDC is Normal then Distraction is Distracted

۱.۰

روش استفاده شده برای غیرفازی‏سازی خروجی موتور استنتاج، روش میانگین‏گیری می‏باشد. هنگامی‏که مقادیر فازی تعریف شده برای خروجی‏های سیستم به صورت اعداد منفرد باشد، این روش معمول‏ترین روش غیرفازی‏سازی است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

تولید خروجی نهایی
ویژگی‏های ELDC و ROT مقادیر کاملا پیوسته‏ای دارند که با گذشت زمان، به تدریج و به صورت پیوسته تغییر می‏کنند (شکل ‏۳‑۲۱ و شکل ‏۳‑۲۲). علت این پدیده استفاده از میانگین‏گیری در محاسبه ELDC و ROT است. عمل میانگین نوعی فیلتر پایین‏گذر است که باعث ملایم^[۱۴۱] شدن تغییرات می‏گردد. اما مقادیر PERCLOS و CLOSNO در طول زمان تغییرات ملایمی ندارند. بلکه با هر بار پلک زدن، مقادیر آنها به طور گسسته (پرشی) تغییر می‏کند. دلیل این موضوع نیز کاملا روشن است، چون این مقادیر مستقیما از روی مقدار بسته بودن چشم و تعداد پلک زدن محاسبه می‏شود. نمونه‏هایی از نمودار تغییرات مقادیر PERCLOS و CLOSNO در شکل ‏۳‑۲۳ و شکل ‏۳‑۲۴ نشان داده شده است.
شکل ‏۳‑۲۱: نمایش تغییرات پیوسته مقدار تغییرات فاصله بین پلک‏ها (ELDC)
شکل ‏۳‑۲۲: نمایش تغییرات پیوسته مقدار میانگین چرخش سر (ROT)
شکل ‏۳‑۲۳: نمایش تغییرات گسسته درصد بسته بودن چشم (PERCLOS)
شکل ‏۳‑۲۴: نمایش تغییرات گسسته نرخ پلک زدن (CLOSNO)
با توجه به تغییرات گسسته در دو ورودی سیستم خبره فازی (درصد بسته بودن چشم و نرخ پلک زدن)، خروجی سیستم خبره نیز به صورت گسسته تغییر خواهد کرد. بنابراین برای تولید خروجی نهایی، با انجام میانگین‏گیری مداوم بر روی خروجی سیستم خبره فازی، خروجی نهایی تولید می‏شود. روش میانگین‏گیری مداوم به عنوان یک فیلتر IIR^[142] شناخته می‏شود که علت اصلی استفاده از آن، تولید یک خروجی پایدار^[۱۴۳] و ملایم است. اگر مقدار خروجی سیستم خبره فازی برای تخمین میزان خستگی و میزان عدم تمرکز حواس به ترتیب با F_FES و D_FES و خروجی نهایی سیستم برای میزان خستگی و میزان عدم تمرکز حواس به ترتیب با F_out و D_out نمایش داده شود، خروجی نهایی سیستم از روابط ‏(۲۸) و ‏(۲۹) محاسبه خواهد شد.

در این روابط α عددی در بازه صفر و یک می‏باشد. هرچه مقدار α بیشتر باشد، تاثیر خروجی فعلی سیستم خبره فازی در خروجی نهایی کمتر است و دیرتر در خروجی نهایی ظاهر می‏شود. دیرتر ظاهر شدن خروجی فعلی سیستم خبره فازی در خروجی نهایی، به معنی تغییرات ملایم‏تر خروجی است. اگر α به صفر نزدیک شود، خروجی فعلی سیستم خبره فازی به سرعت در خروجی نهایی ظاهر می‏گردد. در این حالت با توجه به تغییرات گسسته خروجی سیستم خبره فازی، خروجی نهایی سیستم نیز ملایم نبوده و تغییرات گسسته خواهد داشت. از طرفی افزایش بیش از حد α، باعث افزایش تاخیر بیش از حد سیستم در واکنش به تغییر وضعیت راننده می‏شود. بنابراین باید مقدار α به نحوی انتخاب شود که ضمن ایجاد تغییرات ملایم و پایدار در خروجی، حساسیت سیستم نسبت به تغییر وضعیت راننده مناسب باشد. در شکل ‏۳‑۲۵ نمونه‏هایی از تغییرات خروجی سیستم با اعمال مقادیر مختلف α نشان داده شده است. برای سیستم پیشنهادی مقدار α برابر با ۹/۰ انتخاب شده است.
شکل ‏۳‑۲۵: نمایش تغییرات شکل خروجی نهایی سیستم با تغییر مقدار α در رابطه میانگین‏گیری مداوم. از بالا به پایین مقادیر α برابر است با صفر، ۸/۰ و ۹/۰
نتایج آزمایش‏ها و ارزیابی سیستم
نحوه آزمایش سیستم
همانطور که قبلا ذکر شد، نرم‏افزار هوشمند سیستم نظارت چهره راننده شامل چندین بخش است. آزمایش کلی سیستم و ارزیابی کلی آن بسیار مشکل است. چراکه نیازمند استفاده از امکانات شبیه‏سازی رایانه‏ای برای شبیه‏سازی جاده و ترافیک در آزمایشگاه و آزمایش سیستم بر روی افراد مختلف در موقعیت شبیه‏سازی شده است. به دلیل هزینه بسیار زیاد امکانات شبیه‏سازی رایانه‏ای، استفاده از چنین روش برای آزمایش سیستم پیشنهادی غیرممکن است. بنابراین سیستم با بهره گرفتن از تصاویر ویدیویی ضبط شده توسط یک دوربین دیجیتال، به صورت off-line مورد آزمایش قرار گرفت.
تصاویر ضبط شده به دو دسته کلی قابل تقسیم است:
تصاویر ضبط شده در شرایط واقعی (شکل ‏۴‑۱)
تصاویر ضبط شده در شرایط آزمایشگاهی (شکل ‏۴‑۲)

شکل ‏۴‑۱: نمونه‏هایی از تصاویر تهیه شده در محیط واقعی (داخل خودرو) برای آزمایش سیستم

شکل ‏۴‑۲: نمونه‏هایی از تصاویر تهیه شده در محیط آزمایشگاهی برای آزمایش سیستم
در مجموع بیش از ۱۰۰ دقیقه فیلم از ۱۳ فرد مختلف، در شرایط نوری و مکانی متفاوت تهیه شد. در جدول ‏۴‑۱ مدت زمان و تعداد فیلم‏های تهیه شده برای آزمایش به تفکیک نوع شرایط محیط (واقعی یا آزمایشگاهی) دسته ‏بندی و ارائه شده است. فیلم‏های تهیه شده در محیط واقعی از درون چهار خودرو متداول در ایران شامل پژو ۴۰۵، پژو ۲۰۶، تندر ۹۰ و پراید ضبط گردیده است.
جدول ‏۴‑۱: تعداد و مدت زمان فیلم‏های تهیه شده برای آزمایش سیستم به تفکیک شرایط محیط

شرایط

شرایط واقعی

شرایط آزمایشگاهی

مجموع

مدت (دقیقه)

نمودار ۴-۳۴) نتایج آزمون توکی نوع استخدام (سرمایه اجتماعی) ……………………………………………………………………… ۱۲۴
نمودار ۴-۳۵) نتایج آزمون توکی نوع استخدام (رفتار شهروندی سازمانی) …………………………………………………………. ۱۲۵
د
فصل اول
کلیات و مقدمات
۱-۱- مقدمه
امروزه مدیران سازمان­ها در تلاشند تا با بهره­ گیری از منابعی که در اختیار دارند، بهره وری سازمان خود را افزایش دهند. شایان ذکر است که از میان منابع متعددی که یک سازمان در اختیار دارد، از منابع انسانی به عنوان یکی از مهم­ترین آن­ها یاد می­ شود. لذا، اکنون که اهمیت کارکنان به عنوان منبعی گران­بها برای سازمان­ها درک شده است، شایسته است تا به عواملی پرداخته شودکه منجر به افزایش عملکرد نیروی انسانی سازمان­ها می­ شود. از این رو مطالعات متعددی به بررسی رفتار شهروندی سازمانی پرداخته­اند. به طور کلی، رفتار شهروندی سازمانی رفتاری داوطلبانه است که ملزومات رسمی شغل کارمند محسوب نمی گردد، اما موجب ارتقای عملکرد سازمان می­ شود. در محیط رقابت کنونی، سازمان­ها خواستار به خدمت گرفتن کارکنانی هستند که نه تنها وظایف تعریف شده را به بهترین نحو انجام می­ دهند بلکه به میل و خواست خود به انجام وظایفی می­پردازند که جز وظایف رسمی شغلشان نیست، ولی در بهبود عملکرد سازمان مفید است.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

با مطالعه ادبیات مربوط به رفتارشهروندی سازمانی و پی بردن به نتایج مثبت آن در سازمان، این نکته به ذهن خطور می­ کند که چه عواملی در بروز این پدیده در سازمان­ها نقش موثری بازی می­ کنند. لذا شناسایی و به کارگیری عوامل مرتبط با رفتار شهروندی سازمانی، سازمان­ها را در نیل به اهدافشان یاری خواهد کرد.
۱-۲- بیان مسئله
انسان­ها با ارزشترین منابع و مهم­ترین عامل دستیابی به اهداف سازمانی می­باشند، اما اغلب مدیران نقش و اهمیت انسان­ها را از یاد برده اند زیرا تصور می­ کنند نیروی انسانی مورد نیاز همیشه در دسترس می­باشد، در حالی­که امروزه سازمان­ها با تغییرات و تحولات شدیدی در محیط روبه رو هستند و تنها نیروی انسانی متخصص و خلاق می ­تواند در محیط متلاطم کنونی، موجبات حفظ حیات و پیشرفت سازمان­ها را فراهم کند.
در واقع شرایط کاملا متحول و حاکم بر سازمان­ها، افزایش رقابت و لزوم اثربخشی آنها در چنین شرایطی نیاز آنها را به نسل ارزشمندی از کارکنان آشکار می­ کند. نسلی که از آنها به عنوان سرباز سازمانی یاد کنند. بی­تردید این کارکنان وجه ممیز سازمان­های اثربخش از غیر اثربخش هستند، زیرا سازمان را موطن خود می­دانند و برای تحقق اهداف آن، بی­هیچ چشم­داشتی فراتر از وظایف رسمی و معین خود عمل کرده و از هیچ کوششی فروگذار نیستند. امروزه این تلاش­ های فراتر از انتظار و سودمند را در ادبیات علم سازمان و مدیریت ، رفتار شهروندی سازمانی می­خوانند. برای اولین بار باتمن و ارگان (۱۹۸۳) بودند که در خلال بررسی رابطه بین رضایت شغلی و عملکرد، آن را بررسی نموده و از اصطلاح (( رفتار شهروندی سازمانی )) استفاده نمودند.
رفتار شهروندی سازمانی، مجموعه رفتارهایی است که خارج از محدوده رفتارهای الزامی افراد در محیط محسوب می­ شود، ولی در ایجاد فضاهای روانی و اجتماعی مطلوب در محیط کار نقش اساسی و محوری بازی می­ کنند. این رفتارها در تعاریف اولیه به عنوان رفتارهای معرفی شده که به طور کامل اختیاری هستند و در نظام حقوق و پاداش در سازمان­ها و صنایع جایگاهی برای آنها در نظر گرفته نشده است ( گل پرور و رفیع زاده۲۹، ۱۳۸۸). رفتارهای فردی که اختیاری، داوطلبانه و آگاهانه­اند و در مجموع، اثر بسیار چشمگیری بر اثربخشی سازمانی دارند. منظور از اختیاری بودن این است که این قبیل رفتارها، جز الزامات اساس نقش و شرح شغل کارکنان نمی ­باشد (چین و همکاران۱۱، ۲۰۰۹). لذا با توجه به نقش و تاثیر بسزای رفتار شهروندی سازمانی در اثر بخشی سازمانی، شناخت عوامل و مفاهیم تاثیرگذار بر این مقوله حائز اهمیت می­باشند. اکثر تحقیقات در زمینه رفتار شهروندی سازمانی ، بر پیش بینی عوامل ایجادکننده آن متمرکز بوده اند و متغیرهایی همچون رضایت شغلی ، تعهد سازمانی ، هویت سازمانی ، عدالت سازمانی ، اعتماد ، انواع رهبری ، روابط رهبر - پیرو را بعنوان عوامل ایجاد کننده آن مطرح کرده اند . اما این رفتار زمینه روانشناختی ، اجتماعی و سازمانی محل کار را شکل میدهد (اوبرین و آلن،۲۰۰۸،۶۲). لذا متغیر دیگری که تاکنون در این زمینه مورد غفلت واقع شده است ، سرمایه اجتماعی است که دارای توان بالقوه فراوانی جهت اثرگذاری بر متغیرهای سازمانی و احتمالاً رفتار شهروندی سازمانی است. سرمایه اجتماعی از مفاهیم نوینی است که به عنوان یک اهرم توفیق آفرین مطرح و مورد استقبال فراوان واقع شده است . این سرمایه بستر مناسبی برای بهره وری سرمایه انسانی و فیزیکی و راهی برای نیل به موفقیت قلمداد می شود. درغیاب سرمایه اجتماعی ، سایر سرمایه ها اثربخشی خود را از دست داده و پیمودن راه های توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادی، همواره دشوار می شود. مدیران و کسانی که بتوانند در سازمان ، سرمایه اجتماعی تولید کنند ، راه کامیابی شغلی و سازمانی خود را هموار می سازند ، به زندگی فرد ، معنی و مفهوم می بخشند و زندگی را ساده تر و لذت بخش تر می سازند (الوانی وشیروانی،۱۳۸۵،۱۹).
مفهوم سرمایه اجتماعی بطور گسترده ای بوسیله محققان در تشریح پدیده های اجتماعی گوناگون مورد استفاده قرار می گیرد. به اعتقاد آنان ، سرمایه اجتماعی بر پدیده های اجتماعی یا مباحث سیاسی مانند توسعه اقتصادی ، مشارکت در انتخابات ، آموزش ، حکومتداری ، شهروندی دموکراتیک و اعتماد به نهادهای سیاسی تأثیر می گذارد ( لی، ۵۰۸، ۲۰۰۸ ) و مفهوم اصلی آن را می توان در سه کلمه بیان داشت : (( ارتباطات مهم است .)) با ایجاد ارتباط با یکدیگر ، مردم دست به کارهایی می زنند که به تنهایی یا قادر به انجام آن نیستند یا برای انجام آن مشکلات فراوانی خواهند داشت ( فیلد ترجمه متقی ۱۳۸۵) . سرمایه اجتماعی مجموعه ای از سرمایه های فیزیکی ، مالی ، انسانی ، فرهنگی بوده و به میزان افزایش هر یک از این سرمایه ها در سطوح مختلف سازمانی ، گروهی و ملی ، بر میزان سرمایه اجتماعی افزوده خواهد شد. بنابراین سرمایه اجتماعی به مثابه چسبی است که میان انواع سرمایه ها چسبندگی لازم ایجاد کرده و در صورتی که این چسبندگی خاصیت خود را از دست بدهد ، قطعاً سایر سرمایه ها دچار نقصان شده و نهایتاً موجب عقب ماندگی و عدم رشد و توسعه مناسب در میان سازمان ها ، گروه ها و جوامع خواهد شد (چاوشی ۱۳۸۲،۱۲۲). سرمایه اجتماعی مجموعه ای از منابع و ذخایر ارزشمندی است که بصورت بالقوه در روابط اجتماعی گروه های نخستین ، ثانوی و در سازمانهای اجتماعی وجود دارد ، برخی از این ذخایر عبارتند از: صداقت ، اطمینان و اعتماد ، همدردی و فداکاری و … که از طریق این منابع ، کار کنشگران در سطوح مختلف خرد ، میانی و کلان جامعه آسان ، سریع ، کم هزینه و مطمئن می شود و بدینوسیله آنان را در رسیدن به اهداف مشترک اجتماعی کمک می کند (حقیقتیان وهمکاران،۱۳۸۹،۲۸). و در سازمان ها به عنوان منبع مهمی موجب بهره وری می گردد و باعث تسهیم دانش ، کاهش هزینه های مبادلاتی ، کاهش نرخ جابجایی کارکنان و افزایش تعاملات و ارتباطات بین گروهی می شود. از طرفی محیط های سازمانی جدید که با ویژگیهای پیچیدگی ، آشفتگی ، سرعت و تغییرات شتابان همراه هستند ، نیازمند نیروهای انسانی انعطاف پذیر ، کارآفرین ، مسؤولیت پذیر ، با اعتماد بالا و طالب ابتکار و مشارکت هستند (میرک زاده وبهرامی،۱۳۸۹،۱۰۷). نقش مؤثر و بی نظیر این مفهوم در ساختار روابط بین افراد و گروه ها در اجتماع ، کارکرد آن در تسهیل دستیابی به نتایج سودمندی همچون همکاری در نیل به منفعت عمومی و تسهیل کنش جمعی و بازده های آن همچون گسترش مشارکت ، اعتماد ، تسهیم دانش ، امنیت و کاهش بزهکاری، سرمایه انسانی و سطح سلامت افزایش داده و این مفهوم را در اولویت اول و هدف توجه سیاستگذاران اجتماع ، دولت و برنامه های توسعه قرار داده است (شجاعی باغینی،۱۳۸۷،۳۸۵).
در دهه ۱۹۳۰ بارنارد ، پدیده رفتار شهروندی سازمانی را تحت عنوان (( رفتارهای فرا نقش )) مطرح کرد . به اعتقاد وی ، تمایلات فردی جهت تلاش فعالانه در راستای دستیابی به اهداف سازمانی ضروری است . از نظر او ، این تلاشها نه تنها باید در جهت دستیابی به اهداف سازمانی باشند ، بلکه ضروری است در جهت حفاظت از خود سازمان نیز مؤثر باشند. بخشهای مختلفی از ایده بارنارد در خصوص عوامل تعیین کننده رفتار شهروندی سازمانی در قالب تمایلات برای همکاری مطرح شده است . او اهمیت و برجستگی کمکهای خودجوش افراد را که در ماوراء تعهدات قراردادی و اختیارات قانونی قرار می گیرند را ، در تبیین مفهوم رفتار شهروندی سازمانی بیش از پیش روشن ساخته است (سبحانی نژاد و دیگران ۱۳۸۹،۲۵).
باتمن و ارگان (۱۹۸۳) برای اولین بار اصطلاح رفتار شهروندی سازمانی را در تحقیقات و مطالعات میدانی بکار برده و آن را در دو قالب مفهومی ذیل بیان نموده اند:
الف - کمکهای مثبت همچون وقت شناسی و انجام دادن امور فراتر از آنچه که تحت عنوان وظایف رسمی سازمانی برای فرد مشخص شده است.
ب- رفتارهای اجتناب آمیز از خسارت یا زیان رسانی به سازمان به همراه عدم ایجاد مزاحمت برای همکاران و سازمان که شامل اجتناب از شکایت و سرزنش دیگران بابت چیزهای کم اهمیت می باشد . (مارکوزی و ژان ۲۰۰۴،۷۵)
دسته بندی از ابعاد رفتار شهروندی سازمانی، متعلق به ارگان(۱۹۸۸) می باشد که آن را شامل ابعادی چون : جوانمردی، فضیلت اجتماعی ، تواضع ، با وجدان بودن و نوع دوستی می باشد .
کِلِی(۱۹۸۸) دو بعد رفتاری متفاوت را بر اساس رفتار و ویژگی های شخصیتی پیروان در نظر می گیرد : اولین بعد میزان استقلال فکری پیروان را اندازه می گیرد و بُعد بعدی تعیین کننده میزان فعال یا غیر فعال بودن پیروان در سازمان است . بر اساس این دو بعد ، کِلِی پنج ویژگی پیروان را تعریف می کند که هر کدام نشان دهنده میزان مشارکت سازمانی ، فکر مستقل و تفاوت های موجود در انگیزش پیروان می باشد .
ویژگی های زیر بر اساس تعاریف کلی (۱۹۸۸) می باشد :

1. 1. گوسفند صفت^[۱]: در فکر کردن منفعل و تابع هستند و تحت تاثیر رهبران خود برانگیخته می شوند .

1. 1. بله قربان گو^۲: آنها نیز تابع رهبران خود هستند اما این تابعیت مثبت است . آنها همیشه در کنار رهبران خود هستند .

1. 1. از خود بیگانه^۳: به طور عمده ای منفی هستند اما به طور مستقل فکر می کنند .

1. 1. واقع گرایان^۴: سطح کمتری از استقلال فکری و مشارکت را نشان می دهند . تنها در زمانی که ببینند موقعیت رو به جلو می باشد دست به مشارکت می زنند . آنها فاقد اندیشه انتقادی هستند .

1. 1. پیرو ستاره ^۵: به فکر خودشان هستند ، انرژی مثبت دارند و به طور موثر دست به مشارکت می زنند . آنها رهبران خود را به چالش می کشند .

با مطالعه سابقه تحقیقات انجام شده در رابطه با موضوع مشخص گردید که تا به حال هیچ تحقیقی که ارتباط بین ابعاد سرمایه اجتماعی ، رفتار شهروندی سازمانی وپیروی سازمانی را در یک محیط خاص بررسی کند ، صورت نگرفته است . لذا ما در این پژوهش به دنبال پاسخی برای این نظرات می باشیم . به همین دلیل تحقیق حاضر ، با مدل مفهومی که در ادامه ارائه می گردد در پی پاسخ به این پرسش است که آیا پیروی سازمانی تأثیر معنی داری بر رفتار شهروندی سازمانی به واسطه سرمایه اجتماعی دارد ؟
۱-۳- ضرورت انجام تحقیق
امروزه، سازمان­ها به جای استفاده از سلسله مراتب خشک و رسمی به افزایش همکاری و نوآوری کارکنان توجه می­ کنند و سعی در توجه به ارزش­های انسانی و تبدیل شدن به یک سازمان دموکراتیک دارند. در چنین سازمان­های دموکراتیکی، به کارکنان توجه زیادی می­ شود و از آنجاییکه اهمیت کارکنان به عنوان یکی از منابع ارزشمند سازمان درک شده است رفتار آن­ها نیز بسیار مهم تلقی می گردد.
رفتار شهروندی سازمانی جزء آن دسته از رفتارهایی است که تاثیر زیادی بر بهبود عملکرد سازمان­ها دارد. به همین دلیل، امروزه این پدیده در کانون توجه بسیاری از محققان و مدیران سازمان­ها قرار گرفته و سعی شده است تا روش­های ایجاد این پدیده در بین اعضای سازمان شناسایی و با تقویت آن­ها منجر به بهبود عملکرد سازمانی شوند.
با عنایت به نزدیک بودن استان البرز به پایتخت ، همواره شهر کرج با پدیده ی مهاجرت اقشار و قومیت های مختلف از سراسر ایران مواجه بوده که منجر به غیر بومی شدن مردم شهر گردیده و به تبع آن جذب این افراد در سازمانها و ارگانها ، موجب پیدایش فرهنگهای مختلف در مراکز و ادارات شده است . در همین راستا عدم تفاهم و درک متقابل بین کارمندان و مدیران ، باعث بروز بدبینی ها و عدم اعتماد در سازمان گردیده که نتیجه ی آن رواج افکار منفی بین پرسنل ، کم کاری و کاهش بهره وری شده است .
لذا با توجه به معضل فوق و همچنین اهمیت مبحث رفتار شهروندی سازمانی و عوامل مرتبط با آن، پژوهشی که رابطه بین پیروی سازمانی، رفتار شهروندی سازمانی و سرمایه اجتماعی را بررسی کرده باشد، یافت نشد. بنابراین در این پژوهش سعی بر آن است تا موضوع فوق­الذکر را در کارکنان اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان البرز مورد بررسی قرار دهد.
۱-۴- مدل مفهومی و متغیرهای تحقیق
شکل زیر مدل مفهومی تحقیق را نشان می­دهد که در آن پیروی سازمانی به عنوان متغیر مستقل، رفتار شهروندی سازمانی به عنوان متغیر وابسته و سرمایه اجتماعی به عنوان متغیر میانجی به­کار رفته است.
ارتباطی
ساختاری
شناختی
گوسفند صفت
بله قربان گو
از خود بیگانه
واقع گرا
پیرو ستاره
نوع دوستی
باوجدان بودن
فضیلت اجتماعی
تواضع
جوانمردی
پیروی سازمانی بعنوان متغیر مستقل به کار گرفته شده که طبق نظریه کِلِی ، پیروان دارای پنج ویزگی می باشند:

در نوع دوم که روش وزن های با معیار بازه ای می باشد به شرح زیر عمل می نمائیم. فرض کنید که می خواهیم مساله ای با p تابع هدف را بهینه سازی نمائیم . با این روش می توانیم ۲p+1 بردار وزنی مختلف ایجاد نمائیم. بردار های وزنی طبق روابط زیر به دست می آیند
که در آن  می باشد. مشکل این روش این است که تعداد بردارهای وزنی ایجاد شده کم می باشد برای مثال برای یک مساله چند هدفه با دو تابع هدف می توان تنها ۵ بردار وزنی ایجاد نمود که ممکن است بخش زیادی از فضای هدف را نتواند پوشش دهد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۳-۵-۴-سایر روش های تعاملی یافتن مجموعه جواب غیر مسلط در فضای غیرمحدب
روش های تعاملی دیگری برای بهینه سازی چند هدفه به منظور یافتن مجموعه جواب های پشتیبانی شده و نشده درفضای غیرمحدب در ادبیات موضوع بیان گردیده است. برای مروری کامل و جامع بر این مدل ها به کتاب ارائه شده توسط ارگات و گاندیبلکس^[۱۳۴] (۲۰۰۴) و مقاله ارائه شده توسط آلوس و کلیمکائو(۲۰۰۰) مراجعه نمائید.
۱۴-۴- نتیجه گیری
روش های بهینه سازی چند هدفه بر پایه فاصل چبیشف در بین محققین از مطلوبیت بالایی برخوردار می باشند زیرا توانایی تولید دسته بزرگی از پاسخ های بهینه غیرمسلط (پشتیبانی شده یا نشده) را دارا می باشند. در این فصل با مبانی بهینه سازی چند معیاره و روش چبیشف آشنا شده و انواع آن را بررسی نمودیم. مدل زنجیره تامین پیشنهادی علاوه بر چند هدفه بودن دارای پارامترهای فازی نیز می باشد که برای رفع و رجوع آنها نیازمندیم با مبانی تئوری فازی و امکانی آشنا شویم. در فصل بعد به تفصیل راجع به این موارد بحث خواهد گردید.
فصل پنجم- برنامه ریزی فازی
۱-۵- مقدمه
بسیاری از مسائل دنیای واقعی شامل متغیرها و محدودیت های زبان شناختی و یا مبهم هستند. ابهام اشاره شده در یک سیستم به دلیل تصادفی بودن نیست بلکه بیشتر به دلیل فازی بودن است. این پدیده می تواند به دلایل مختلف به وجود بیاید. معمولا تصمیم گیرندگان می توانند راحت تر و مناسب تر اهداف ویا محدودیت های در یک سیستم را به شکل متغیرهای زبان شناختی^[۱۳۵] بیان نمایند. در بیشتر موارد، بدست آوردن داده های دقیق امری بسیار مشکل می باشد زیرا محیط اکثر سیستم ها ( مخصوصا در مدت زمان طولانی) غیرپایدار بوده یا جمع آوری داده های قطعی مستلزم صرف هزینه های هنگفتی می باشد. علاوه بر این، تصمیم گیرنده ممکن است نتواند اهداف یا محدودیت ها را به طور دقیق بیان نماید زیرا تابع مطلوبیت وی تعریف نگردیده ویا بطور مشخص قابل تعریف نبوده و یا مساله تصمیم گیری تحت شرایط فازی بیان شده است (زیمرمن، ۱۹۷۶) .
واضح است که روش های بهینه سازی کلاسیک در مواجه با این شرایط کارایی خود را از دست می دهند و نمی توان از آنها برای رفع و رجوع متغیرهای زبان شناختی یا عدم قطعیت به این فرم در یک برنامه ریزی ریاضی استفاده نمود. نتیجتا، تصمیم گیرندگان معمولا مجبور می شوند که مسائل را با بهره گرفتن از عبارات قطعی و دقیق ریاضی بیان نمایند. با این وجود، حتی اگر یک مساله به خوبی ساختاربندی شده باشد، یک مدل غیرفازی ریاضی معمولا نمی تواند سیستم را به خوبی مدل نماید. تئوری مجموعه های فازی ارائه شده توسط پرفسور لطفی زاده (۱۹۶۵) فرصتی برای رفع و رجوع متغیر های زبان شناختی و ابهام در سیستم های دنیای واقعی مهیا می نماید. برای مدل سازی سیستم هایی که شامل ابهام هستند، برنامه ریزی فازی که بر پایه تئوری مجموعه های فازی می باشد معمولا به کار می رود. تصمیم گیری فازی و برنامه ریزی ریاضی فازی مبنایی برای مدل سازی سیستم ها با توجه به وضعیت موجود اطلاعات در دسترس مهیا می نماید. در پیوست A مفاهیم اولیه تئوری فازی بیان گردیده است که در صورت عدم آشنایی قبلی خواننده با این تئوری، مطالعه آن قبل از ادامه این فصل توصیه می گردد.
از آنجائی که مدل های ریاضی فازی می توانند سیستم هایی نزدیک تر به واقعیت را مدل نمایند، برنامه ریزی ریاضی فازی برای مدل کردن مسائل ریاضی در زمینه های بسیار مختلفی به کار گرفته شده است.برای مروری بر زمینه های مختلفی که برنامه ریزی ریاضی فازی در آنها به کار رفته است می توانید به بایکاسوگلو و گوکن ^[۱۳۶]مراجعه بنمایید (۲۰۰۸)
روش های مختلفی برای دسته بندی مسائل برنامه ریزی ریاضی فازی توسط محققین متعدد ارائه گردیده است. زیمرمن برنامه های ریاضی فازی را با توجه به روش حلشان به دو دسته متقارن^[۱۳۷] و غیرمتقارن^[۱۳۸] تقسیم بندی می نماید. برنامه ریزی متقارن به آن دسته از برنامه های ریاضی فازی اطلاق می شود که توابع هدف و محدودیت ها در هم ادغام می شوند و به هردو به یک چشم نگریسته می شود و هدف برآورده سازی هرچه بیشتر سطوح تمایل^[۱۳۹] مربوط به هرکدام می باشد. در ادامه تعریف برنامه ریزی متقارن ارائه شده توسط بلمن و زاده^[۱۴۰](۱۹۷۰) می پردازیم.
۱-۱-۵- برنامه ریزی متقارن
فرض کنید که یک آرمان فازی  و یک محدودیت فازی  در یک فضای متغیرهای X داشته باشیم.آنگاه اشتراک  و  برای تشکیل یک هدف  به کار گرفته می شود. پس می توان نوشت  و داریم  . شکل ۱-۵ می تواند این روش متقارن را روشن تر نماید.
شکل ۱-۵- برنامه ریزی متقارن

همچنین برای حالت عمومی تر و چندین تابع هدف فرض کنید که k آرمان فازی به شکل  و چندین محدودیت به شکل  داشته باشیم آنگاه هدف برابر اشتراک این مجموعه های فازی بوده و خواهیم داشت:
 (۱-۵)
بلمن و زاده در مقاله سال ۱۹۷۰ خود بیان داشتند که اپراتور min برای اشتراک این دو تابع عضویت بسته به شرایط می تواند تغییر نماید.بطور خلاصه ایشان تصمیم نهایی را تلاقی اهداف و محدودیت ها می دانند.
سطوح تمایل تابع هدف در برنامه ریزی آرمانی کلاسیک همان آرمان های هر هدف می باشد که در برنامه ریزی فازی، اعدادی غیردقیق و به عبارتی مبهم می باشند که عموما بتوسط اعداد فازی خطی(LFN) معین می گردند. مشخص کردن سطوح تمایل توابع هدف می تواند ذهنی و بسته به نظر تصمیم گیرنده باشد ویا از روش های ریاضی بدست آید. در بخش های بعدی به روش زیمرمن به عنوان مبنای مدل های بهینه سازی چند هدفه فازی پرداخته خواهد شد.
۲-۵- انواع دسته بندی برنامه ریزی ریاضی فازی
لوهونژولا^[۱۴۱] (۱۹۸۹) مدل های برنامه ریزی ریاضی فازی را به سه دسته تقسیم بندی می نماید
برنامه ریزی انعطاف پذیر^[۱۴۲]
برنامه ریزی ریاضی با پارامترهای فازی
برنامه ریزی فازی احتمالی
منظور از برنامه ریزی انعطاف پذیر آن دسته از برنامه های ریاضی فازی می باشد که در آن سطوح تمایلی برای توابع هدف مشخص شده است و الزاما نیازی نیست که پارامتر های درون مدل ( تابع هدف، محدودیت ها و مقادیر سمت راست) اعداد فازی بوده و دارای ابهام باشند. وی همچنین برنامه ریزی انعطاف پذیر را همانند زیمرمن به دو زیر بخش متقارن و غیر متقارن تقسیم بندی نموده است.علاوه بر آن، برنامه ریزی ریاضی با پارامترهای فازی نیز به دو زیر بخش عمده مسائل با تابع هدف قطعی و مسائل با تابع هدف فازی تقسیم بندی می گردد.. برنامه ریزی فازی احتمالی نیز مربوط به مسائلی است که در آن هم پارامترهای فازی و هم پارامترهای احتمالی مشاهده می گردند.
نگویتا^[۱۴۳](۱۹۸۱) مسائل بهینه سازی فازی را به دو دسته کلی تقسیم بندی می نماید:
برنامه ریزی انعطاف پذیر برای مسائل با معادلات و اهداف فازی ( طبیعت موهوم^[۱۴۴])
برنامه ریزی استوار برای مسائل دارای پارامترهای فازی (طبیعت مبهم^[۱۴۵])
اینویگوچی و رامیک^[۱۴۶] (۲۰۰۰) اشاره می کنند که دو نوع عدم قطعیت در دنیای واقعی وجود دارد، ایهام^[۱۴۷] و ابهام^[۱۴۸]
ایهام مربوط به دشواری در تعریف حدود تیز می باشد. برای مثال تعریف غیرقطعی “تقریبا کمتر از ده دقیقه” نشان دهنده ایهام در سطوح مورد انتظار می باشد. این تعریف یک حد تیز روی مجموعه ای از مقادیر رضایت بخش قرار نمی دهد اما بیان می دارد که مقادیر حول و حوش ده دقیقه و کمتر از ده دقیقه تاحدودی و کاملا رضایت بخش می باشند.این تعریف رابطه نزدیکی با سطوح تمایل در برنامه ریزی انعطاف پذیر دارد.
ابهام مربوط به موقعیت هایی است که در آن انتخاب بین دو یا چند گزینه مشخص نیست. برای مثال، تعریف غیرقطعی ” تقریبا دو دقیقه” نشان دهنده ابهام در مقدار واقعی است که در آن مقداری حول و حوش دو دقیقه صحیح است اما دقیقا مشخص نیست. مقادیری مانند “تقریبا دو دقیقه"، ” حول و حوش سی کیلوگرم” و نظیر آن را بتوسط اعداد فازی مدل می نمایند.
اینویگوچی و رامیک همچنین دسته بندی مدل های برنامه ریزی ریاضی فازی را به زیربخش های زیر تقسیم می نمایند:
برنامه ریزی انعطاف پذیر: مسائل تصمیم گیری با اهداف و محدودیت های فازی که در آن این اهداف و محدودیت های فازی نشان دهنده انعطاف پذیری مقادیر آرمانی مربوط به توابع اهداف و کشسانی^[۱۴۹] محدودیت ها می باشند.
برنامه ریزی امکانی: مسائل تصمیم گیری که شامل پارامترهای تابع هدف،محدودیت ها و مقادیر دست راست محدودیت ها به شکل مبهم می باشند ولی دارای مقادیر آرمانی و محدودیت های فازی نمی باشند جزو این دسته قرار می گیرند.
برنامه ریزی استوار^[۱۵۰]: مسائل تصمیم گیری که شامل پارامترهای مبهم و همچنین ترجیحات دارای ایهام تصمیم گیرنده می باشد.
لئونگ^[۱۵۱] (۱۹۸۸) نیز مدل های برنامه ریزی ریاضی فازی را به چهار دسته تقسیم بندی می نماید
تابع هدف دقیق و محدودیت های فازی
تابع هدف فازی و محدودیت های دقیق
تابع هدف فازی و محدودیت های فازی
برنامه ریزی استوار
در دسته بندی نسبتا کامل و جدیدی که توسط بایکاسوگلو و گوکن(۲۰۰۸) صورت گرفته است مولفان بیان می دارند که در تمام مسائل برنامه ریزی ریاضی فازی حداقل یکی از موارد زیر دارای ابهام می باشند و می بایست بتوسط پارامترهای فازی نشان داده شوند
مقادیر مورد انتظار توابع هدف (مقادیر آرمانی)
مقادیر حدی منابع ( مقادیر دست راست محدودیت ها)
پارامترهای توابع هدف
ضرایب استراتژیک در محدودیت ها

عدهای جان دیویی فیلسوف پراگماتیست آمریکایی را بزرگ ترین و پرکارترین اندیشمند این حوزه دانسته اند. باید بگوییم دیویی نتیجه منطقی جریانی است که با داروین، امرسن، پیرس و جیمز آغاز شده است.جان دیویی رهبری پراگماتیسم های آمریکایی را به عهده داشت که این دیدگاه دوآلیسم پدیدارشناسی و متافیزیک فلسفه مدرن را رد می کرد و باعث رشد هماهنگ شدن و سازمان دهی بشر با محیطش می شد.دیویی معتقد به فرضیه تکامل معروف انگلیسی و تئوری انتخاب طبیعی بود که بر تفکرات او تأثیر گذاشت و او به تعامل بین سازمان بشری و محیطش در زمانی که سئوال های قابل ملاحظه ای در روان شناسی و تئوری دانش وجود داشت اهمیت می داد.
برج سیلوستر موریس فیلسوف آلمانی تربیت شده هلگی ها به دیویی مدل پویایی خصوصیات طبیعت ایده آلیسم آلمانی را نشان داد. ج استنلی هال روانشناس تجربی معروف آمریکایی در همان زمان دیویی را با قدردانی از قدرت روش شناسی علمی که در دانش بشر بکار برده شده است اشناکرد. تلاقی این دو دیدگاه تفکرات دیویی را خیلی زود به جلو راند و بنیاد مفاد عمومی تفکرات او را در فعالیت فلسفی بنا نهاد. بعد از اخذ دکترا در سال ۱۸۸۴، دیویی برای تدریس در دانشگاه میشیگان پذیرفته شد او این پست را برای ۱۰ سال داشت. بجز یک سال که در دانشگاه مینوستا مشغول بود. در طی زمانی که در میشیگان بود دو کتاب اولش: روانشناسی (۱۸۸۷) و مقالات جدید در مورد فهم بشر (۱۸۸۸) را نوشت. هر دو کارها سر سپردگی و تعهد سریع دیویی به ایدهآلیسم هگلی را نشان داد. در طی (روانشناسی) به کاوش در مورد ترکیب و اختلاط بین ایده آلیسم و دانش تجربی می پردازد. در میشیگان او با همکار فلسفی مهم خود برخورد می کند، جیمز هایدن تافتز، که بعدها نویسنده اصول اخلاقی شد. در سال ۱۸۹۴ به دنبال تافتز، دیویی به دانشگاه شیکاگو رفت در طی آن سالها در شیکاگو تفکرات ایده آلیسم دیویی پایه گذار تئوری علمی شد و گسترش پیدا کرد و به عنوان پراگماتیسم شناخته شد. این تغییر در دیدگاه در نهایت باعث یکی شدن در جهت یک سری ۴تایی از مقالات با عنوان «تفکر و ماهیت- موضوع» شد که توسط همکاران دیویی و شاگردانش در شیکاگو تحت عنوان مطالعاتی در تئوری منطقی (۱۹۰۳) به چاپ رسید.(Westbrook, 1993)

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

طی دهه اولی که دیویی در کلمبیا بود، بیشترین مقالات خود را در مورد تئوری دانش و متافیزیک نوشت که خیلی از آنها در دو کتاب مهم (تأثیر داروین بر فلسفه و مقالات دیگر در تفکر معاصر) ۱۹۱۰، (مقالات در منطق تجربی) ۱۹۱۶ منتشر شد. توجه او در تئوری آموزش در این سال ها ادامه پیدا کرد بخصوص با کار او در کالج معلم ها در کلمبیا و انتشار دو کتاب (ما چگونه فکر می کنیم) ۱۹۱۰، (دموکراسی و آموزش) ۱۹۱۶٫
او در طی سال هایی که در کلمبیا بود نه تنها به عنوان یک فیلسوف بلکه به عنوان یک مفسر موضوعات معاصر مطرح و شناخته شده بود و یکی از آخرین اقدامات او در این زمینه عضویت در دو مجله (جمهوری نو) و (ملت) بود که او را وارد درگیری های سیاسی نیز می کند. یکی از پیامدهای این فعالیت ها سخنرانی های اوست که نتیجه آنها بیانیه هایی شامل (نوسازی در فلسفه، ۱۹۲۰)، (طبیعت بشر و انسانی، ۱۹۲۲)، (تجربه و ماهیت، ۱۹۲۵)، (اجتماع و مشکلاتش، ۱۹۲۷)، (جستجو برای یقین، ۱۹۲۹) است.
دیویی در سال ۱۹۳۰ از تدریس به طور فعال و باقی فعالیت های اجتماعی بازنشسته شد. تلاش های او در سال ۱۹۳۰ به انتشار کتاب (تئوری تحقیق، ۱۹۳۴) ختم شد. باقی آثار دیویی در سال های بازنشستگی اش به شرح زیر است: (هنر همچون تجربه، ۱۹۳۴)، (اعتقاد عمومی، ۱۹۳۴)، (آزادی و فرهنگ، ۱۹۳۹)، (تئوری ارزش گذاری، ۱۹۳۹)، او بعد از بازنشستگی شدیداً به کارش ادامه داد تا زمان مرگش در دوم June 1952 در سن ۹۲ سالگی.
توجه مرکزی دیویی در طی سال های فعالیتش بر چیزی که به طور سنتی به آن «شناخت شناسی» می گوید و یا «تئوری دانش» بود. وضعیت نقد او در گذشته به این موضوع اشاره دارد که او واژه «شناخت شناسی» را رد می کند و «تئوری تحقیق» یا «منطق تجربی» را بیشتر با تفکراتش هماهنگ می بیند.
تئوری انتخاب طبیعی داروین راه های مخصوصی را برای نزدیکی معتقدین به فلسفه طبیعی به سوی تئوری دانش پیشنهاد می کند. راهنمای معتقدین به فلسفه طبیعی در نظر گرفتن ارتباطات پیچیده بین ترکیبات موجودات زنده و محیط ها است. به روش مشابه دیویی به این باور رسید که معتقدین به فلسفه طبیعی به تئوری دانش نزدیک می شوند به این روش که پیشرفت دانش را به عنوان پاسخ هماهنگ کننده بشر به موقعیت محیط اطرافش برای رسیدن به ساختار فعال مجدد این موفقیت در نظر بگیرند. تئوری دیویی این باور را به عنوان محصول ارتباط بین موجود زنده و محیط فهماند و دانش را به عنوان تمرین سودمندی در راهنمایی و کنترل این تعامل. بنابراین دیویی اصطلاح «سودمندگرایی» را به عنوان لقب وصفی برای رویکرد خودش نامگذاری کرد.
اولین بیانیه دیویی در مورد این فهم معتقدین به فلسفه طبیعی، باعث مقاله ابتدایی او «وحدت رفتار» شد. در این مقاله دیویی استدلال می کند که وحدت رفتار در زمان او از یک تحریک تأثیرپذیر از موجود زنده آغاز می شود که باعث عمل آگاهانه دانایی و فهم و پاسخ می شود. دیویی دیدگاه پیشنهادی خودش را استدلال می کند که موجود زنده با محیط و جهان در ارتباط است و با فعالیت غریزی خودش پاسخ های مکانیکی و احساسی اش را هماهنگ و کامل می کند.
دیویی فهم موشکافانه و ریزبینانه تئوری قرار دادی اجتماعی را رد می کند که اجتماع مشارکتی از وجوه مختلف زندگی بشر است که قبل از این به طور منطقی بنا نهاده شده و پر از مصلحت های منطقی و عاقلانه فردی و شخصی است. ادعا دیویی در تجربه و طبیعت این است که مجموعه معانی که ذهن را شکل می دهد منشأهای اجتماعی دارند و با درگیری ابتدایی بیان می شوند، یکی از آنها این است که بشر به شخصه آغاز اجتماع است از ابتدا و این رضایت و موفقیت شخصی تنها در عادت های اجتماعی فهمیده می شود. مشکلات اخلاقی و اجتماعی برای دیویی به محوریت راهنمایی عمل بشر بسوی موفقیت که رضایت شخصی را در ساختار اجتماع برای انسان حاصل کند است. در اصول اخلاق (۱۹۳۲) او در مورد پایان های ساده به صورت تربیت علاقه ها در خوبی ها و توصیه کردن آنها در بازتاب روشن صحبت می کند. در باقی کارها مانند طبیعت بشر و سلوک انسانی و هنر همچون تجربه او صحبت می کند درباره:

1. 1. متناسب کردن تجربه (راه حلی برای پیچیدگی عادت و علاقه بین شخص و اجتماعش.)

1. 1. رهایی از یکنواختی و کسل کنندگی با رفتارهای خوب و هیجان انگیز در کارهای مختلف و ابتکاری.

1. 1. توسعه معنا (بها دادن به قدردانی شخصی از شرایط ومحیط شخص بین فرهنگ بشر و جهان).

توجه اعظم دیویی در مورد اصول اخلاقی گرایش به جستجو راه حل برای مشکلات اخلاقی و اجتماعی در مدیریت های تعصبی و نقد ساده است که در دیدگاه او ناتوان به تغییر نیازهای رویدادهای بشر است.
در کتاب های دوباره سازی فلسفه و جستجو برای قطعیت، دیویی انگیزه های سنتی رویکردهای تعصبی در فلسفه، در آرزوهای سرگردان و بیچاره، برای امنیت در جهان بدون قطعیت و سرگردان رابررسی می کند به علت محافظه کاری این رویکردهااست که بر مانع شدن از انطباق هوشمند تمرین بشر با تغییرات ناگزیر در محیط اجتماعی و فیزیکی تاثیر میگذارند. ایده آلها و ارزشها میبایست ارزش گذاری بشوند با احترام به آگاهی های اجتماعی چه به عنوان منع کننده یا به عنوان ارزش گذارنده برای پروسه های اجتماعی و دیویی بحث می کند که فلسفه به علت پهنا و گستردگی و وابستگی هایش و رویکرد منتقدانه می تواند نقش قاطع را در این ارزش گذاری ایفا کند. باور دیویی برای موقعیت اجتماعی انطباق انعطاف پذیربرای پیشرفت بشر در فرم دموکراتیک زندگی است نه فقط به وسیله حکومت دموکراسی بلکه با جایگزینی عادت های دموکراتیک بجای تعصب. پیشرفت این عادت های دموکراتیک را در کتاب های (مدرسه و جامعه) و (دموکراسی و آموزش) مورد بحث قرار می دهد که باید از سال های ابتدایی آموزش به بچه ها یاد داده شود.

۳-۲) جان دیویی و پـراگمـاتیسـم

پراگماتیسم فلسفه ای است که اول بار در آمریکا پدید آمد و در تفکر و حیات عقلی این سرزمین تأثیر زیادی بر جای نهاد. این فلسفه در اواخر قرن نوزدهم با متفکرانی نظیر ویلیامز جیمز و جان دیویی به ظهور رسید. به نظر این متفکران، پراگماتیسم انقلابی است علیه ایده آلیسم و کاوش های عقلی محض که هیچ فایده ای برای انسان ندارد. در حالی که این فلسفه، روشی است در حل مسائل عقلی که می تواند در سیر ترقی انسان بسیار سودمند باشد.
واژه پراگماتیسم از لفظ یونانی (Pragma) مشتق شده است و به معنی عمل است. این واژه اولین بار توسط چارلزر ساندرز پیرس منطقی دان آمریکایی به کار برده شد. مقصود او از بکار بردن این واژه، روشی برای حل کردن و ارزشیابی مسائل عقلی بود. اما به تدریج معنای پراگماتیسم تغییر کرد. اکنون پراگماتیسم به نظریه ای تبدیل شده است که می گوید: حقیقت چیزی است که از نظر انسان خوب باشد به سخن دیگر، پراگماتیسم یعنی اینکه درباره هر نظریه یا آموزه ای باید بر پایه نتایجی که از آن به دست می آید داوری کنیم. به نظر پراگماتیست ها، اگر عقیده ای به نتیجه خوب و کارآمد برای انسان بیانجامد، باید آنرا حقیقی قلمداد کرد. حقیقت چیزی نیست که مستقل و مجرد از انسان وجود داشته باشد. پراگماتیسم قائل به این شد که حقیقت امر جدایی از انسان نیست، بلکه تنها دلیل برای اینکه یک نظر درست و حقیقی است و یک نظر، باطل و خطا این است که اولی در عمل به درد انسان بخورد و برای او کارآمد و موثر باشد و دیگری چنین نباشد و صدق هر گزاره، فقط توسط نتایج عملی آن سنجیده می شود نه در مقایسه با واقعیت خارجی. یک فکر یا عقیده تا وقتی که فقط عقیده است، بخودی خود نه صحیح است و نه غلط، بلکه فقط در جریان آزمایش و کاربرد عملی آن است که بر حسب نتایجی که از آن نظر گرفته می شود، صادق یا کاذب می شود.
در نظر مکتب پراگماتیسم، افکار و عقاید همچون ابزارهایی هستند برای حل مسائل و مشکلات بشر؛ تا زمانی که اثر مفیدی دارند، صحیح و حقیقی اند و پس از آن غلط و خطا می شوند، به این ترتیب عقیده ای ممکن است مدتی به کار آید و موثر شود و از این رو فعلاً حقیقی است؛ لیکن بعداً ممکن است نتایج رضایت بخش نداشته باشد و آن موقع، به نظریه ای باطل و خطا تبدیل می گردد.بنابراین حقیقت چیزی ساکن و تغییرناپذیر نیست؛ بلکه با گذشت زمان، توسعه و تحول می یابد. آنچه در حال حاضر صادق است، ممکن است در آینده صادق نباشد زیرا در آینده افکار و نظریات دیگری بر حسب شرایط و اوضاع جدید، حقیقی شده و متداول می گردند. تمام امور تابع نتایج است و بنابراین، حق امری است نسبی یعنی وابسته به زمان، مکان و مرحله معینی از علم و تاریخ است. ما هیچ زمان به حقیقت مطلق نخواهیم رسید زیرا علم ما، مسائل ما و مشکلات ما همیشه در حال تغییر است و در هر مرحله، حقیقت، آن چیزی است که ما را قادر خواهد ساخت تا به نحو رضایت بخش، مشکلات و مسائل جاری آن زمان را بررسی و حل کنیم.
برتراند راسل، دو تن از نوآوران پراگماتیسم – ویلیام جیمز و جان دیویی- را رهبران فلسفه آمریکا می داند. برای پراگماتیست ها تئوری در خود مشکل گشا نیست بلکه تئوری راهنمای عمل یا ابزار است نه پاسخ به معماها. تئوری درستی و نادرستی خود را در عمل «مشاهده و تجربه» روشن میکند. یا به عبارت دیگر این ایده زمانی درست است که برای زندگی من و شما سودآور باشد.
پراگماتیسم با جهانی روبرو شد که در برابر آن تقابل های بسیار ظاهر شده بود. علم در برابر مذهب، مثبت گرایی در برابر احساسات گرایی، ادراک شهودی در برابر تجربه حسی آرمان های دنیوی و مردم سالاری روشنگری در برابر واپسگرایی اشرافی و مذهبی قرار گرفته بود. پراگماتیسم صورت فلسفه ای میانجی به خود گرفته بود که می کوشید علم و مذهب، نظریه و عمل، اندیشه نظریه و تحلیل، طبایع خیال پرداز و واقع گرا و مدرسه و زندگی را وحدت بخشد. یک تلاش عمده پراگماتیسم این بوده است که علم نوین را با فلسفه همانند سازد و نگرش های فلسفی سنتی را در پرتو پیشرفت های علمی نوین به نقد کشد. پراگماتیسم خواست های مشروع وجوه دیگر تجربه انسانی- اخلاق و عمل اجتماعی، هنر، شعر، تاریخ، و فلسفه نظری را کاملاً جدی می گیرد.
جان دیویی پراگماتیسم را در تمام حوزه های زندگی به ویژه در حوزه تعلیم و تربیت اعمال کرد، دیویی بر آن بود که هر تصوری در صورتی حقیقت دارد که شرایط مسأله ای راکه برای حل آن ساخته و پرداخته شده است برآورد کند. دیویی در خارج از ایالات متحده به وسیله نظریه ابزارگرایی^[۶] که روایت او از پراگماتیسم است بیشتر مشهور است. در این نظریه تفکر اجتماعی به کلی شکلی از تحقیق اجتماعی است که تجربه و آزمون را در خود دارد و تجربه و آزمون خود مستلزم تعدیل است. ویلیام جیمز و جان دیویی هر دو بر آن بودند که ذهن در روند تکاملی به عنوان ابزاری برای قادر ساختن مخلوقاتی که ذهن های خود را برای انطباق با محیط زیست خودو تعدیل آن رشد و توسعه می بخشد شکوفا می شود و رشد می کند. (شفلر،۱۳۸۱ )
در سنت عمل گرایی تاکید ویژه ای بر فهم زمینه فرهنگی و فلسفی نظریه هاست ، چون عمل گرایان نظریه پردازی را به عنوان بخشی از ارتباط وتعامل فرد با محیط می دانند . به همین دلیل کشف صدای زنانی که در گفتمان عمل گرایی آغازین ، درگیر شده بودند ، برای فهم روند پرجوش و خروش مبارزات فمنیستی ضروری است . در نگاه و قضاوت زنان آن مقطع تاریخی ( موسوم به عصر پیشرفت )، عمل گرایی شان در واقع کنشی فلسفی محسوب می شد که برای تطبیق فعالیت دانشگاهی و سیاسی جدیدشان با محیط پیرامون ( زندگی روزمره ) به عنوان یک روش اصلاح سیاست و فرهنگ به کار می رفته است . رویکرد عمل گرایی به فلسفه (که نظریه و عمل را با هم در نظر می گیرد) به این زنان اعتماد به نفس لازم را می بخشد که سرمشق های فکری شان را دربافت زندگی محک بزنند ، از تجربه هایشان بیاموزند و از منظری روشنفکرانه به جنبش اصلاح اجتماعی شان متعهد باشند .
فیلسوفان فمنیست فعلی ، همچنین نشان می دهند که همسانی های نظری و روشی بین فمنیسم و عمل گرایی ،‌دیدگاه های فمنیستی را توامان با کردارهای عمل گرایانه در نظر می گیرد . عمل گرایان فمنیست ،‌اندیشه عمل گرایی را به عنوان پایه ای برای نظریه فمنیستی به کار می برند ، به خصوص در معرفت شناسی ، اموزش و پرورش و در قصاوت نسبت به عدالت و اجتماعات دموکراتیک .
کشف زنان متقدم و معاصر در سنت عمل گرایی ،‌که از عمل گرایی در نظریه فمنیستی استفاده میکنند ، ارتباطات بین فمنیسم و عمل گرایی را به عنوان ( فلسفه های طرفدار عمل جهت دار) که با واقعیت زندگی روزمره در یک ارگانیسم اجتماعی پیوند دارد ، آشکار می کند . آمریکا سرزمین مادری یا همان ( خاستگاه ) فرا روییدن فلسفه عمل گرایی است که نام ( جان دیویی ) به عنوان (پدر فلسفه عمل گرایی ) را در بایگانی حافظه خود دارد . ( پدری ) که البته با کمک زنان مبارز و همفکر خود و نیز اعضای خانواده اش ( همسرش به عنوان یکی از فمنیست های عمل گرا ) به چنین جایگاهی نائل شده است . نتیجه همفکری و تعامل دو گروه از متفکران _ (فمنیست های عمل گرا و فلسفه پر اگماتیست ) همچون جین آدامز ، جان دیویی ، جسی تافت ، ویلیامز‌جیمز ، لوسی اسپراگو میتچل و … با گذشت یکصد سال ، سرانجام جامعه ای نسبتأ باز ،‌متکثر و چند صدایی ( تکثر گرایی در مفاهیم ودر عمل ) به ارمغان آورده است .
چیزی که اکنون به نام « عمل گرایی کلاسیک آمریکایی » معروف است . متعلق به گروهی از فیلسوفانی است که از اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم ظهور یافته بودند . آن ها به طور گسترده ای در دوره موسوم به « عصر پیشرفت » ( ۱۹۱۵ – ۱۸۹۰ ) موثر واقع شدند و تا جنگ جهانی دوم در آمریکا همچنان فعال و تأثیر گذار بودند . عمل گرایانی چون جان دیویی و ویلیام جیمز که به تعامل نظریه و عمل گرایش داشتند و اندیشه فلسفی را با محیط سیاسی و اجتماعی پیوند می زدند .
عمل گرایی آمریکایی را می توان بخشی از یک نقد گسترده تر بر ( الگوی پذیرفته شده مدرنیته ) به شمار آورد و واکنشی به فلسفه های کلان محور که به زندگی روزمره و مشکلات کوچک هیچ توجهی نداشتند . به نظر عمل گرایان ،‌حقیقت یا واقعیت ، « به گونه ای آماده » در جهان واقعی وجود ندارد ،‌بلکه « ضمن عملکرد ما در جهان به گونه فعالانه ای ساخته و پرداخته می شود . » دوم آنکه ،‌آدمها معرفت و دانش شان درباره جهان را بر پایه ای استوار می کنند که سودمندی آن (‌خیر اجتماعی یا حتی فردی)‌برایشان ثابت شده باشد و بر همین پایه نیز دانش و اندوخته های فکری و اخلاقی شان را به کار می گیرند . ولی هنگامی که این دانش کارایی اش را در بهبود زندگی از دست بدهد ، مستحق بازنگری، اصلاح و تغییر است یعنی دانش، علم ، اخلاق ، فلسفه و آموزه های دینی و زیبایی شناختی ،‌بنا به موقعیت های تاریخی و نیازهای آدمیان قابل تغییرند . مردم غالبأ شناخت خود را از اجتماع و کالبد و واقعیت های زندگی ،‌بر حسب فایده ای که برای آنها قایلند ، درک و تعریف می کنند .
نظریه هایی که برای جهان یک ( روحی کلی ) قایل اند که در نهایت همه جهان و موجودات به سمت آن حقیقت در حرکت است یعنی موجودات عالم در چند و چون این حرکت بی تأثیرند از نظر فلسفه عمل گرایی ارزش چندانی ندارد زیرا ، این نظریه ها با جداسازی عمل و اندیشه ،‌عملأ‌برای انسان و جهان واقعی زندگی او خواهی نخواهی کارایی شان را از دست می دهند . در واقع از این منظر ،‌نظریه های کلان نگر در تحلیل مسائل و مشکلات بغرنج زندگی روزمره ناتوان میمانند .
عمل گرایی، صرفأ یک نظریه شناخت شناسی نیست، بلکه در حقیقت فلسفه زندگی است ، که بر اساس آن واقعیت نه یک چیز ثابت و سخت و استوار ،‌بلکه یک جریان پیوسته و در حال تغییر و تحول محسوب می شود . در نزد متفکران عمل گرا ، فلسفی کردن ،‌(‌بر خلاف برداشت مرسوم)‌فرایندی پویا ، سیال و چند وجهی است . هم به عنوان راهی برای تغییر واقعیت های اجتماعی و هم برای کاربرد تجربه در بازخوانی و تفسیر فلسفه ها .
فلاسفه عمل گرای اولیه اغلب انسان گرا بودند ، آن ها محیط اجتماعی را انعطاف پذیر و مستعد پیشرفت از طریق ( عمل انسان و تفکر فلسفی ) می دیدند . به همین دلیل ، بسیاری از عمل گرایان کلاسیک ، که خود را متعهد به عمل اجتماعی می دیدند ، اغلبشان تجربه هایی در زمینه آموزش و پرورش داشته اند و برای (اصلاحات اجتماعی برابری طلبانه ) فعالیت می کردند .
فلاسفه عمل گرای متقدم و نیز معاصر ، ایده ( کشف حقیقت مطلق ) را چه از طریق تحلیل منطقی و چه از طریق کشف و شهود ، را مردود می دانند و در مقابل به دانش به دست آمده از طریق انواع تجربه های زیستی ، گرایش نشان می دهند . از این رو آنان بر زمینه اجتماعی موضوعات شناختی تاکید بسیار دارند . به دلیل همین درک و دریافت از دانش و اخلاق و معرفت که بوسیله تجربه های متنوع در زندگی روزمره انسان ها شکل می گیرد ، خواهی نخواهی تکثر گرایی در عنییت و ذهنیت ، ارزش و منزلت محوری در این فلسفه پیدا می کند .
جان دیویی چهره‌شاخص فلسفه عمل گرایی در جهان بیش از همه در دانشگاه از فلسفه ایده آلیستی هگل تاثیر پذیرفت ولی پس از تاثیر پذیری از اندیشه های داروین و گرایش های علمی و تجربی، از ایده آلیسم هگلی و مطلق گرای او به تدریج روی گرداند و به طبیعت گرایی رو کرد . با این همه به مجموعه ای از مولفه های بنیادی هگلی که تضادی با نظریه داروین نداشت ، مانند : تکیه بر شدن و تعامل ، تأثیر دو سویه دیالکتیکی ، غلبه بر دوگانگی جسم و ذهن وفادار ماند . در واقع دیویی هرگونه تقابل دوگانه همچون جسم / ذهن ، واقعیت / ارزش ، وسیله / هدف ، فکر / عمل ، اندام / محیط ، انسان / طبیعت ، فرد / جامعه را رد می کرد . دیویی منتقد جدی تفکیک ذاتی سوژه – ابژه در فلسفه غرب است . بر این اساس ، اندیشه او مفهوم حقیقت به مثابه نوعی _( ابژه شناخت ) تثبیت شده را نمی پذیرد .(Hickman, 1990)
هسته مرکزی و مفهوم اساسی فلسفه دیویی را باید در اصطلاح ( تجربه ) جستجو کرد .
برای دیویی تجربه دو جنبه دارد : از طرفی شامل آزمودن و از طرف دیگر شامل احساس کردن است. بدون اغراق می توان گفت که دیویی تجربه را با دید تجربی می نگرد. به عقیده‌دیویی، تجربه شامل آزمایش و معرفت است . در نگاه موشکاف او درستی یا ارزش یک تجربه به رابطه‌موجود بین آنچه مورد آزمایش است و نتیجه حاصل بستگی دارد با این همه ،اما تجربه با جنبه های دو گانه خود هرگز به حقایق و ارزش های مطلق و قطعی منتهی نمی شود . زیرا ( پدیده ها با رابطه ای که در درون تجربه دارند تعریف می شوند نه با چیزی خارج از تجربه ) به نظر دیویی ( حقیقت مانند خود شناخت ، رابطه ای تجربه شده با اشیاء است و خارج از این رابطه هیچ معنایی ندارد . ) از دیدگاه او تاریخ معرفت شناسی غرب ، نوعی هستی ناب خیالی ، کمال یافته و دارای ارزش والا را با حصاری بلند از واقعیت های جاری و همواره ناتمام تجربه زیسته زندگی روزمره جدا کرده است . حاصل این تفکیک، ترویج نوعی سرمشق نخبه گرا و ضد دموکراتیک و در خود بسته بوده است از همین رو مفهوم دموکراسی مشارکتی ، بخش جدایی ناپذیر از فلسفه درون زاددیویی به شمار می آید .
از نظر جان دیویی فکر و اندیشه‌آدمی وسیله و ابزاری است در خدمت زندگی « هیچ پژوهشی نیست که مستلزم نوعی تغییر در شرایط محیطی نباشد و منظور از محیط صرفأ طبیعی نیست بلکه فرهنگی هم هست . » در واقع دیویی ذهن را یک ساختار یا چیز در نظر نمی گرفت ، بلکه آن را فراگرد فکری پویا و نوشونده می دانست که در نتیجه تعامل کنشگر با محیط شکل می گیرد . این تعریف دیویی از ذهن و تعاملی که برای کنشگر و محیط قائل بود بیش از همه بر نظریه کنش متقابل نمادین در جامعه شناسی تأثیر داشته است یعنی همزمان که نیاز به تلفیق نظریه و عمل ، (‌ذهن و تجربه) در حوزه فلسفه احساس می شد ، همهنگام در نظریه های جامعه شناسی هم تلفیق خرد و کلان ، ذهن و عین ، توجه به زندگی روزمره و نقد دوگانه انگاری های تعریف شده صورت می گرفت . همچنین می توان گفت ورود نظریه های انتقادی همچون نظریه های فمنیستی که سراسر به ثنویت هایی چون مرد و زن ، جسم و روح ، خصوصی و عمومی ، ذهن و عین انتقاد داشته اند تأثیر متقابلی در اندیشه های فلسفی عمل گرایی و نیز در نظریه های تلفیقی در جامعه شناسی برجای گذاشته اند .
می توان گفت نظریه هایی که از بطن زندگی واقعی بیرون می آیند ، بیش از همه بر کارایی نظریه برای جهان واقعی و رفع مسائل اجتماعی موجود اهمیت قایل اند ، تا کلی گویی هایی که یکسره انسان را در بند کلان روایت ها و ساختارهای عظیم الجثه ای می بیند که توجه بیش از حد به آنها ، می توان تا زمانی طولانی ، انسان را از هرگونه اصلاح و بهبود ناامید کند. نظریه هایی از این دست ، انتقادرا سرلوحه ای برا ی تغییر قرار می دهند زیرا عمدتاً از دل فعالیت کنشگرانی بیرون آمده اند که نظریه هایشان بیش از همه از بطن زندگی شان بر آمده و در عین حال ، معیار سنجش زندگیشان قرار می گیرد . دیویی و دیگر همفکران عمل گرای او بیش از همه خود را متعهد می دیدند نا برای تغییر جهان نه به سمت ویرانی آن بلکه به سوی بهبود و اصلاح آن بکوشند. بنابر این برای دیویی که فیلسوف زندگی روزمره و عمل گرایی محسوب می شود ( تغییر ) به سمت بهبود ؛ از جایگاه ویژه ای برخوردار است . بر همین اساس ،‌دیویی در وقایع اجتماعی روزگار خود ،‌از اصلاح مدارس آمریکا گرفته تا مسایل سیاسی و بین المللی ، شرکتی جدی و عملی داشت .
یکی از اصلاحاتی که دیویی برای آن تلاش بسیار کرد ، اصلاح نظام آموزشی بود . تأثیر متقابل تجربه های دیویی در آموزش و آزمون مجدد آن ،‌به تدوین فلسفه آموزش و پرورش دیویی منجر شد . دیویی در طول خدمت خود در دانشگاه شیکاگو ( مدرسه آزمایشگاه ) را با قواعدی تازه و متفاوت برای یادگیری و اکتشاف در سال ۱۸۹۶ در هاید پارک در همسایگی شیکاگو ، تاسیس و تا (۱۹۰۴) این مدرسه را مدیریت کرد . این مدرسه به عنوان یک انستیتوی پیشرفته ای که از مهدکودک تا کلاس دوازدهم را در برداشت ، به همت دیویی و یارانش آغاز به کار کرد . در واقع جان دیویی در این مدرسه به همراه همکارانش سعی داشت تا فلسفه آموزش و پرورش مورد نظر خود را به طور عملی امتحان کند و از تجربه های آن برای تدوین فلسفه اش استفاده کند . مدرسه آزمایشگاه دیویی ، کودکان چهار تا چهارده ساله را می پذیرفت و می کوشید تا با بهره گرفتن از روش فعالیت که متضمن : بازی ، سازندگی ، مطالعه طبیعت و ابراز وجود بود ، تجاربی را برای زندگی توأم با همکاری و سودمندی متقابل برای کودکان فراهم آورد . به نظر دیویی هدف اصلی مدرسه های قدیم ، آماده ساختن کودکان برای زندگی دوره‌بلوغ و دوران بلوغ به نوبه خود در حکم تدارکی برای زندگی بعد از مرگ بوده است. کوشش های کودک و بعدها بزرگسال در جهت آماده سازی خود برای مرحله ای از حیات ، هدایت می شدندواینکه دم را غنیمت شمرد و از آن ، چنانکه شایسته است بهره مند گردد .به بیان روشن تر ، تئوری نظام آموزش و تربیت آن زمان ، یعنی تئوری ارسطویی ، به دنبال نوعی شگفتگی و از قوه به فعل در آوردن امکانات خفته و نهفته کودک بود . تربیت نوعی رشد افراد ( به سوی هدفی غایی ) و به جانب حالتی از شکفتگی کامل یا (کمال توانائیهای فرد ) بوده است . بر این اساس تصور می رفت که هر چه مواد برنامه درسی دشوارتر باشد قدرت توسعه یافته بیشتر و مهمتر می شود . به همین مناسبت غالباً انتخاب مفاد برنامه، بیشتر با توجه به ارزش انضباطی آن ها صورت
می گرفت، تا به دلیل روابط آن ها با مقتضیات عملی زندگی . در چنین شرایطی روش تعلیم ، خواهی نخواهی ، استبدادی ، نخبه گرا و غیر عملی می شود مدرسه دیویی به جای آنکه از فعالیت هایی که تصور می شود کودک در دوران بلوغ در آنها شرکت خواهد داشت آغاز کند ، از فعالیت های معمولی که کودک در آن ها قرار دارد ، شروع کرد . بنابر این هدف تعلیم و تربیت نه آن است که کودک را از حالت طبیعیش جدا کند یا او را طبق نمونه ای به اصطلاح عالی و دست نیافتنی پرورش دهد ، بلکه آموزش و پرورش می تواند کودک را در حل مشکلات و مسائلی که در جریان زندگی روزمره و در محیط طبیعی و اجتماعی خاص خود با آن ها مواجه می شود ، توانمند سازد .
در دهه‌آخر قرن ۱۹ ، دیویی معتقد بود که بزرگترین عیب آموزش و پرورش و روش های معمول آن زمان ، ( جدایی بین دانش و کاربست آن ) است به نظر او هر تعلیمی که علم و عمل را از یکدیگر جداکند ، نمی تواند موفق باشد .
همان طور که خود دیویی سعی می کرد برای فعالیت های مدرسه ، انگیزه ای همانند فعالیت های خارج از مدرسه پیداکند به همان طریق احساس می کرد که روح اخلاق مدرسه منوط به شرکت در همان انگیزه های اخلاقی است که در زندگی خارج از مدرسه وجود دارد .
به نظر دیویی مدرسه محیطی تخصصی است که با این هدف تاسیس شده تا نسل جوان را عامدانه به مشارکت فرهنگی وارد کند . او تربیت و نظام آموزشی را به مفهوم ( بازسازی دائمی تجربه ) می بیند و آن را چنین تعریف می کند : ( تربیت عبارت است از بازسازی یا سازمان دادن مجدد تجربه که بر غنا و معنای تجربه می افزاید و توانایی لازم را به منظور هدایت تجربه بعدی ، فزونی میبخشد.)(گوتگ، ۱۳۸۴)
منشأ‌عمل گرایی فمنیستی به دورانی باز می گردد که نسل جدیدی از زنان آمریکایی که وارد کالج شده بودند ، در بحث های پرشور دانشگاهی ، و تقریبأ‌در همه حوزه های مطالعات اجتماعی و فلسفی ،‌با جسارتی در خور تحسین ، مشارکت داشتند . کار آن ها تاثیر نیرومندی بر گسترش اندیشه عمل گرایی در آمریکا و سپس در سطح جهان داشته است به طور مثال اگر جان دیویی را در نظر بگیریم ،‌می توانیم بسیاری از زنانی را که در گفت و گو و رابطه فکری متقابل با او بودند و درشکل گیری و گسترش نظام فکری و فلسفی اش نفوذ و تأثیر داشتند ، کشف کنیم . به طور مثال از طریق مکاتبات دیویی با زنان همکارش و مطالعه پاسخ های آنان به او می توانیم نه فقط به کنش ارتباطی و ماهیت تعاملی فلسفه دیویی پی ببریم بلکه چگونگی بسط و گسترش آن را توسط این زنان دریابیم .
از چهره های شاخص در میان این زنان می توان به ( جین آدامز ) (‌۱۹۳۵ – ۱۸۶۰ ) به عنوان چهره محوری در ظهور اندیشه عملگرایی آمریکا اشاره کرد . وی بنیان گذار انجمن ( هال هاوز) و دریافت کننده جایزه صلح نوبل ۱۹۳۱ است . او فلسفه عمل گرایی خود را از طریق تجربه های زیسته اجتماعی اش ، از جمله : کار در محله های مهاجر نشین و در میان مردمان آسیب دیده و فقیر در شیکاگو ، از طریق مکاشفه متن ها و بازتاب محتوای متون پایه و نیز به وسیله گفتگوهای مستقیم و چهره به چهره با فیلسوفان زمان خود نظیر جان دیویی ، ویلیام جیمز ، لئوتولستوی و دابلیوای بی دوبویس ، گسترش داد. وی آثار ماندگاری در تحلیل مسائل اجتماعی در عصر خود به ویژه مسائل زنان ، مهاجرت ، جوانان شهری ، صنعتی شدن و روابط بین الملل منتشر کرده است. درک و دریافتی که او از ( ارتباط بین عمل و حقیقت ) داشت در انتخاب حرفه اش و نیز در پهنه عمومی کنش گری اجتماعی اش ، نقش بسزا داشت .انگیزه‌او برای درک حقیقت او را وا می داشت تا در جهان عمل به دنبال کشف آن باشد. دیویی و آدامز در باره موضوعاتی نظیر دموکراسی ، آموزش و پرورش ، و اخلاق با هم کار می کردند و می اندیشیدند و ارتباط دانشگاهی خود را در سراسر عمر ادامه دادند .
آدامز می دانست همزمان که آموزش و پرورش ، تجربه را شکل می دهد ( ایجاد زمینه تاریخی به علاوه مهارت ها ) باید با آن تعامل و بده بستان هم داشته باشد و به نیازهای عاجل و لمس پذیر جامعه ، پاسخ های جدیدی بدهد.با تصویری از ساکنان هال هاوز با نگاهی به عملکرد دیویی و آدامز، در می یابیم که چگونه این هر دو متفکر از محیطی که برای فعالیت اجتماعی خود ایجاد کرده بودند، (مدرسه آزمایشی در دانشگاه شیکاگو برای دیویی ، هال هاوز برای آدامز) هوشمندانه ترین بهره را در جهت تلفیق نظریه و عمل اجتماعی شان کسب کردند .(شاتو، ۱۳۷۶)
از خلال نوشته های مختلفی که درباره‌زندگی دیویی و شرح حال مبارزات او منتشر شده است در مییابیم که یکی از کانون های پرنفوذ فلسفی و شخصی در زندگی جان دیویی مربوط به همسر او (آلیس دیویی ) بوده است . کاراکتر آلیس به آمیزه ای از (تفکر هگلیایی فلسفی دیویی با مسائل اجتماعی واقعی ) مشهور است جین دختر آن ها این گونه می گوید: ((آلیس همیشه یک نگرش انتقادی به شرایط اجتماعی داشت . تردید ندارم که مادرم سهم عظیمی در گسترش افکار پدرم و انتقال اولیه گرایشات فلسفی اش از حوزه کلاسیک و تفسیری به حوزه زندگی معاصر داشت علاوه بر این مسائلی که سابقأ نظری بودند از طریق معاشرت و گفتگو های طولانی پدرم با مادرم بود که در واقع معنای انسانی بلا واسطه و محوری در نگاه فلسفی پدر یافتند.)) ( به نقل از جان دیویی در راکفلر ۱۵۰ )
دیویی در حوزه فلسفه آموزش و پرورش ، علاوه بر همسرش آلیس وجین آدامز ، تحت تأثیر مربی های عمل گرای دیگر ( الا فلگ یانگ ، السی ریپلی کلپ ، ولوسی اسپراگو میتچل) قرار داشته است . جان کی . اسمیت ارتباط یانگ با دیویی را در مقاله (تأثیر الافلگ یانگ از اندیشه آموزشی جان دیویی ) (۱۹۷۷) بررسی می کند . طبق نظر اسمیت ، الافلک یانگ از پاییز ۱۸۹۵ شروع به گرفتن کلاس هایی از جان دیویی در دانشگاه شیکاگو کرد . یانگ در آن زمان ۵۰ ساله بود ، با ۳۳ سال تجربه در همه زمینه های نظام مدرسه عمومی شیکاگو ، در زمانی که آنها همدیگر را ملاقات کردند یانگ مدیر بخش بود او می رفت که اولین زن سرپرست نظام مدرسه عمومی شیکاگو باشد . یانگ بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه شیکاگو ، با آلیس و جان دیویی برای تغییر مدرسه آزمایشی در دانشگاه شیکاگو تلاش کرد . دیویی در نامه ای به جان مک مانیس ، درباره روش های یانگ که بر کار او تاثیر گذاشته ، می نویسد (( من همیشه ایده هایی از او ( یانگ ) می گرفتم زیرا که او بوسیله طبیعت و تربیت ، جان کلام عمل گرایی تجربی را با مراجعه به مفاهیم فلسفی دریافته بود ، قبل از آنکه حتی اسلوب آن ایجاد و مشخص شده باشد . )) کارولین هداک زیگفرید نیز تاثیر یانگ بردیویی را در کتاب ( فمنیسم و عمل گرایی ) بررسی می کند . او سه نمونه ای که دیویی از آنها به عنوان تأثیرات یانگ یاد می کند ، بر می شمارداین سه نمونه که زیگفرید در کتاب خود بیان می کند به شرح ذیل است :

1. 1. احترامی که برای فرایند فکری و تحقیق افراد قائل است .

1. 1. درک ( شیوه ای که در آن تعامل افراد با یکدیگر بر عادات روانی و فکری آنها تأثیر میگذارد.)‌

1. این که چگونه روانشناسی صرفأ‌مربوط به فیزیولوژی نبوده ، بلکه اجتماعی است. (Whipps,2004)

روشن، علی اصغر و نورالله فرهادیان، فرهنگ اصطلاحات جغرافیای سیاسی – نظامی، موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه امام حسین(ع)، چاپ اول، تهران ۱۳۸۵٫
زرنشان، شهرام، مشروعیت حضور نیروهای ناتو در افغانستان و پیامدهای آن بر ایران، سالنامه ایران حقوق بین‌الملل و تطبیقی، سال، شماره دوم، ۱۳۸۵٫
زکی حسیب الله، تحلیل ابعاد اقتصادی پیمان همکاری امنیتی افغانستان با ایالات‌متحده آمریکا، مدیر بخش خطرات د افغانستان بانگ، کابل ۴ آذر ۱۳۹۲٫
ستاستر، دانا، جوزف نای و کارو رز جونیور، منافع آمریکا و بازیگران منطقه‌ای در آسیای جنوبی و مرکزی، افغانستان پس از ۲۰۱۴، نشر موسسه تحصیلات عالی افغانستان، کابل، ۱۳۹۲٫
شفیعی، نوذر، بازی قدرت درصحنه افغانستان، اهداف و الگوی رفتاری، مجله سیاست دفاعی، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۳۸۱٫
شیرعلی زاده، ابوالفضل، صلح و امنیت بین الملل و فرایند آن، پیام قانون، شماره ۳۲، زمستان ۱۳۸۶٫
طالعی حور رهبر و عبدالرضا باقری، پیمان راهبردی افغانستان- آمریکا و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه راهبرد دفاعی، سال یازدهم، شماره ۴۱، بهار ۱۳۹۲٫
عالم، عبدالرحمن و مسعود طارم سری، مستقمی و دیگران، مفهوم تجاوز در حقوق بین‌الملل، مجله حقوق بین‌الملل، شماره ۸، بهار و تابستان ۱۳۶۶٫
عباسی، ابراهیم، ابعاد امنیتی مشارکت ایران در بازسازی افغانستان علل و آثار، مجموعه چکیده مقاله های همایش بین‌المللی انسانی در غرب آسیا، دانشگاه بیرجند، آذر ۱۳۷۸٫
فیض الهی، روح الله، پیمان بغداد (سنتو) از شکل‌گیری تا انحلال، فصلنامه ره‌آورد سیاسی، سال پنچم، شماره ۲۲ و ۲۳، زمستان ۱۳۸۷ و بهار ۱۳۸۸٫
قاسم، محب علی، تحول در سیاست خارجی ژاپن، مجله سیاست خارجی، شماره ۸۸، بهار ۱۳۸۸٫
قهرمان، پور رحمن، حضور آمریکا در افغانستان و منافع ملی ایران، فصلنامه مطالعات منطقه‌ای، سال چهارم، شماره ۳، تابستان ۱۳۸۲٫
کولایی، الهه و احسان تقوایی، اهداف و دستاوردهای روسیه از ایجاد سازمان پیمان امنیت جمعی، فصلنامه راهبرد، سال ۲۲، شماره ۶۸، پاییز ۱۳۹۲٫
گلدانی، مهدی، تحلیل اوضاع اقتصادی ایران، چکیده نشست علمی، موسسه مطالعات آمریکا، سوم اردیبهشت ۱۳۹۳٫
مبلغ سید ضیا، نماینده جامعه مدنی افغانستان در اجلاس توکیو ۲۰۱۲ برای افغانستان، آرمان‌شهر، سال چهارم، شماره ۲۵-۲۶، ۱۳۹۱٫

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

متقی، ابراهیم، نقش پیمانهای دفاعی در قدرت ملی، فصلنامه راهبردی دفاعی، سال ششم، شماره ۲۳، زمستان ۱۳۸۷٫
مصباح زاده، محمد باقر، آیا آمریکا در افغانستان ماندگار است، تحلیلی از راهبرد ایالات‌متحده آمریکا در افغانستان، فصلنامه سیاسی- فرهنگی راستی، دور دوم، شماره اول، بهار ۱۳۸۸٫
مصلی نژاد، عباس، ایران و ضرورت تشکیل پیمان دفاعی: رهیافتها و فرایندها، فصلنامه ژئوپلیتیک، سال هفتم، شماره اول، بهار ۱۳۹۰٫
مصلی نژاد، عباس، تحلیل سیاست موازنه قدرت ایران در رهیافت رئالیستی و نئورئالیستی، فصلنامه پژوهش‌های روابط بین‌الملل، دوره نخست، شماره یکم، پاییز ۱۳۹۰٫
مقتدر، هوشنگ، صلاحیت دولتها و انواع آن، نشریه دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، شماره ۲۶، آذر ۱۳۷۰٫
میر عباسی، سید باقر، نگرشی بر تحول و توسعه تاریخی حقوق معاهدات بین‌المللی، مجله مجتمع عالی آموزش قم، سال دوم، شماره ششم، ۱۳۷۹٫
نجف زاده، مهدی، کارکرد سازمانهای اطلاعاتی- امنیتی آمریکا، پاکستان و روسیه در بحران افغانستان. کتاب آسیای (۳) ویژه افغانستان پس از طالبان، نشر موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر تهران ۱۳۸۲٫
نورعلی وند، یاسر و علی خلیل پور رکن‌آبادی، چندجانبه گرایی و روابط فرا آتلانتیک در افغانستان، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال چهارم، شماره اول، بهار ۱۳۹۰٫
یزدان فام، محمود، راهبرد دفاع ملی، درسهایی از پایان جنگ تحمیلی، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال پانزدهم، شماره ۵۷، پاییز ۱۳۹۱٫
(ج) اسناد و قوانین:
پیمان استراتژیک (راهبردی) افغانستان و آمریکا، متن فارسی، نشر وزارت خارجه افغانستان، انعقاد یافته در اول ماه می سال ۲۰۱۲ میلادی.
پیمان امنیتی و دفاعی افغانستان و آمریکا، متن فارسی، نشر وزارت خارجه افغانستان، انعقاد یافته در ۳۰ سپتامبر سال ۲۰۱۴ میلادی.
گزارش اداره نظارت و بررسی ایالات‌متحده آمریکا برای بازسازی افغانستان (SIGAR)، گزارش: ۳۰ ژانویه ۲۰۱۲٫
گزارش همکاریهای انکشافی برای افغانستان وزارت مالیه و دارایی، جمهوری اسلامی افغانستان، کابل افغانستان، ۱۳۹۱٫
قانون اساسی افغانستان، مصوب ۱۳۸۲، جریده رسمی، وزارت دادگستری افغانستان، شماره ۱۰۷، ۱۳۸۲٫
قانون جزای افغانستان، جریده رسمی، وزارت دادگستری افغانستان، شماره سیزدهم، نمبرمسلسل ۷۴۷، ۱۳۵۵٫
وزارت مالیه و دارایی افغانستان، گزارش همکاریهای انکشافی برای افغانستان، گزارش دور دوم سال ۱۳۹۱٫
منابع اینترنتی
بنیاد آرمان شهر یا آسیا فوندیشن http://www.fidh.org
شبکه فارسی بی بی سی http://www.bbc.co.uk/persian
مجمع مدنی افغانستان http://www.acsf.af
سایت علمی فرهنگی ترجمان http://www.tarjomaan.com
مرکزبین‌الملل مطالعات صلح http://peace-ipsc.org/fa
دفترمعاونت سازمانملل متحد در افغانستان http://unama.unmissions.org
شبکه اطلاع رسانی افغانستان http://www.afghanpaper.com
پایگاه خبری تحلیلی قدس آنلاین http://qudsonline.ir
خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران http://khabaronline.ir
خبرگزاری فارس، جمهوری اسلامی ایران http://www.farsnews.com
شبکه خبری دویچه وله آلمان http://www.dw.de/AF
منابع لاتین
Books
Fitzmaurice M. & Quast A. (2007) Law of treaties by Univesity of London Press, ©University of London.