پیامگیر
بازخورد یا بازگشت پیام ( دادگران، ۱۳۸۵: ۲۶)
انواع ارتباط
ارتباط را می توان با توجه به چگونگی ایجاد آن به ارتباط مستقیم و غیر مستقیم و از لحاظ انسانهایی که در آن شرکت دارند، به ارتباط شخصی، غیر شخصی و ارتباط جمعی تقسیم بندی کرد.
الف- ارتباط مستقیم (شخصی): ارتباطی که بدون واسطه بین شخص پیام دهنده و شخص پیام گیرنده ایجاد میشود. در این نوع ارتباط پیام ها مستقیماً بین دو طرف مبادله می گردند و بهمین جهت پیام دهنده و پیام گیرنده می توانند به نوبت نقش خود را تغییر دهند و هر کدام بجای دیگری بصورت پیام گیرنده و پیام دهنده درایند. به هر حال این نوع ارتباط جنبه شخصی و مستقیم دارد و بین دو نفر یا افراد معدودی که در زمان واحد و مکان معین، در کنار یکدیگر هستند، برقرار می شوند .
ب- ارتباط غیر مستقیم و شخصی: در جوامع پیشرفته انسانی که هزاران و حتی میلیونها نفر در شهرها و کشورهای مختلف زندگی می کنند، دیگر برای افراد، امکان تماس و گفتگوی متقابل و چهره به چهره موجود نیست و ناچارند از راه های دور، بطور غیر مستقیم و با واسطه با هم ارتباط داشته باشند، در چنین شرایطی، بیان کتبی و چاپی جانشین بیان حضوری و شفاهی می شود و پیام ارتباطی که در تماس رو در رو ، جنبه لفظی یا اشاره ای دارد و از دو عنصر اصلی ارتباط -گوینده و شنونده یا بیننده - مجزا نیست، از این دو عنصر جدا می شود و با واسطه ارتباط غیر مستقیم از طریق وسایل مختلف انتقال می یابد. محدودیت مکانی و زمانی، در این نوع به کلی مرتفع می شوند .
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
ج- ارتباط غیر مستقیم و غیر شخصی: در این حالت علاوه بر غیر مستقیم و با واسطه بودن ارتباط دیگر جنبه شخصی ندارد. در چنین ارتباطی، پیام گیرندگان و پیام دهندگان، یکدیگر را نمی شناسند. نویسنده و مؤلفی که کتابی تهیه می کند تصورات یا مقاصد خود را برای افراد معین و مشخص بیان نمی نماید. محدودیت زمانی و مکانی در این ارتباط نیز مرتفع می شود .
د- ارتباط غیرمستقیم و جمعی: ارتباط غیرمستقیمی که از طریق وسایل ارتباطی نوین بین گروه های وسیع انسانی ایجاد می گردد، ارتباط توده ای یا جمعی نامیده می شود. این نوع ارتباط بین هزاران و میلیون ها نفر از افراد نااشنایی که در شهرها و کشورهای گوناگون بصورت گروه های انبوه زندگی می کنند، پدید می آید. محدودیت زمانی و مکانی این ارتباط نیز به کلی مرتفع می شود ( معتمد نژاد، ۱۳۷۱: ۶۲).
ژوزف تی کلاپر در کتاب تاثیر ارتباط جمعی می گوید: ارتباط جمعی عبارت است از رساندن اطلاعات، ایده ها و برداشت ها از طریق وسایل ارتباطی و دریافت این اطلاعات بوسیله عده زیادی از انسان ها در یک زمان و اضافه می کند: ویژگی ارتباط جمعی عظمت نفوذ آن است. سیدنی هد در کتاب برنامه های رادیو و تلویزیون در امریکا در این باره می گوید واژه ارتباط جمعی حاوی پنج ویژگی است:
تعداد گیرندگان وسایل ارتباط جمعی نسبتاً زیاد است.
ترکیب گیرندگان بسیار متنوع است.
با ارسال پیام از طریق وسایل ارتباط جمعی نوعی تکثر پیام بوجود می آید.
توزیع پیام سریع است.
هزینه برای مصرف کننده کم است (محسنیان راد، ۱۳۷۸: ۶۲).
فناوری های نوین ارتباطی:
لغت فناوری که در ترجمه فارسی لغت تکنولوژی از طرف فرهنگستان زبان و ادب فارسی پیشنهاد گردیده و ریشه یونانی داشته که از ترکیب دو کلمه Techne وLogie تشکیل شده است. Techne به معنی هنر ، مهارت و آفریده انسان است. کلمه Logie یا Logos در یونان قدیم بمعنی علم، دانش و خرد بکار می رفته است. به این ترتیب تکنولوژی در ترکیب این دو کلمه، هنر، مهارت و دانش و علم را تداعی می کند و این مفهوم نهفته است که انسان خردمند در تعامل با طبیعت به قوانین عام آن دست می یابد و با بازافرینی این قوانین در محیط و شرایط و تحول ، کاربردهای مورد نظر خود را ایجاد می نماید ( محمودزاده، ۱۳۸۱: ۵۷).
اصطلاح فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی (Information & Communication Technologys) که مخفف آن ICTs اشاره به ابزار، فنون و روشهایی دارد که در جریان انتقال، انتشار، ذخیره، بازیابی و پردازش اطلاعات به کار میرود.ریچارد هیکز این پدیده را بعنوان تجهیزات الکترونیکی که در امر گرداوری، پردازش و ذخیره سازی اطلاعات بکار می رود، تعریف نموده است (هیکز، ۱۳۸۲: ۸).
امروزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، اهمیت و نقش روز افزونی در توسعه جوامع دارد. فن آوری اطلاعات و ارتباطات وجه تمایز بنیادین ما با دوران گذشته است. فناوری اطلاعات و ارتباطات و ویژگی های این فناوری، به هر دو فناوری اطلاعات و رایانه اطلاق می شود. فناوری اطلاعات شامل هرگونه تجهیزات و سیستم های اتصال داخلی (سیستمهای فرعی) و اشکال فناوری استفاده شده در ایجاد، ذخیره، ساماندهی، مدیریت، جابجایی، نمایش، تعویض، تبادل، انتقال یا دریافت اطلاعات به هر شکل ممکن آن می شود. اطلاعات ممکن است به اشکال مختلف از جمله : داده های تجاری، مکالمات همراه با صدا، تصاویر ثابت و متحرک، نمایش های چند رسانه ای و غیره باشد (مظلومی، ۱۳۸۳: ۱۵).
تعریفی که در این مطالعه به آن اتکا می شود بر این مبناست که تکنولوژی اطلاعات، مجموعه وسیع و گوناگون از فناوریها (اینترنت، ماهواره، تلفن‌همراه، تلویزیونهای کابلی، کامپیوترهای خانگی و ویدیو) است که برای برقراری ارتباط بین انسانها (فرستادن و دریافت انواع پیامهای کلامی، تصویری و صوتی) و نیز برای تولید، انتشار، ذخیره و بازیابی اطلاعات به کار میرود (طیب، ۱۳۷۹: ۱۵-۱۳).
جهان امروز، بر فراز یکی از نادرترین مقاطع تاریخ ایستاده است.از این جهت که حجم اطلاعات، به صورت تصاعدی در حال افزایش است و رسانه‌های اطلاعرسانی، پیرامون ما را به‌طور کامل احاطه کرده است.در این عصربه دست آوردن اطلاعات یک ضرورت است.آنامالینا معتقد است کنترل اطلاعات در عصر جدیداهرم قدرت و عنصر اساسی استیلای فرهنگی است.به گفته وی عصر الکترونیک، انسانها را به جایی رسانید که به شدت احساس کنند که به یکدیگر وابسته‌اند (پیشین: ۳۷۳) .
فرهنگ دیجیتال رسانه های جدید، بر ذوق، سلیقه، الگوهای ارتباطی و نیز نیازها و ارزشها تاثیر گذاشته است. اگر تا یک دهه گذشته فرهنگ ها و خرده فرهنگ های جوانان حول مصرف، بویژه در عرصه های مربوط به پوشش و لباس و موسیقی متمرکز بود، در حال حاضر فناوری های ارتباطی تعاملی و مجازی، بویژه اینترنت و تلفن همراه، الزمات جدی را برای خرده فرهنگ های جوانان پدید آورده اند که از جمله می توان به تقویت فردیت، استقلال عمل و انتخاب گری، سیال و متکثر ساختن هویت، خصوصی کردن دنیای زندگی، ایجاد تمایز و ارزشمند ساختن آن و اهمیت یافتن فزاینده سبک زندگی اشاره کرد. بهمین ترتیب پیشگامی جوانان در استفاده از قابلیت های رسانه های نو و مهارت بیشتر آنان در استفاده از این رسانه ها، الگوهای ارتباطی جدیدی را در میان جوانان شکل داده که امتداد آن، هر دو حوزه خصوصی و عمومی را در بر می گیرد (ذکایی، ۱۳۸۸: ۱۲۱).
دراتر معتقد است که رابطهء میان جوانان و رسانه‌ها دو شکل کلی به خود گفته است:یکی گفتمان بدبینی فرهنگی و دیگری گفتمان خوش‌بینی فرهنگی.ارزیابی منفی رابطه بین جوانان و رسانه‌ها به‌ویژه در مشاجرات عمومی به دنبال معرفی فناوریهای نوین رسانه‌ای دیده میشود، مشاجراتی که در نزدیکی مرز هراس رسانه‌ای قرار می‌گیرند.این امر در بسیاری از کارهای پژوهشی درباره سنت تحقیق راجع به تأثیرات رسانه‌ها دیده میشود که به‌طور سنتی بر تأثیرات منفی مفروض نمایش صحنه‌های پورنو و خشونت‌آمیز در فیلم و تلویزیون متمرکز شده‌اند. گرچه در مورد میزان تأثیرگذاری رسانه‌ها بر جوانان اتفاق نظر وجود ندارد اما از آنجا که میان این یافته‌ها و نگرانی‌های عمومی درباره اثر رسانه‌ها بر کودکان و نوجوانان همبستگی وجود دارد، هنوز در درجه اول اهمیت قرار دارند Drotner,2000: 22) ).
از سوی دیگر، در ذیل گفتمان خوش‌بینی فرهنگی عنوان میشود که جوانان پیشگامان فرهنگ رسانه‌ای شده‌اند، آنان طلایه‌دار کاوش در فناوریهای رسانه‌ای نوین‌اند و غالبا در بسط اشکال جدیدی از دریافت نوآوراند، درست همان‌گونه که امروزه تعداد بی‌شماری از آنان در ساختن رسانه‌ها، از طراحی هوم‌پیج‌های شخصی، وب‌لاگ‌ها، تولید محتوای رسانه‌ای و… مشارکت دارند.امروزه جوانان اولین نسلی هستند که با کامپیوترها - مهمترین و گسترده‌ترین نوع رسانه نوین-بزرگ شده‌اند و اولین کسانی نیز به‌شمار می‌روند که آنها را در فرهنگ زندگی روزمره‌شان ادغام کرده‌اند (پیشین:۲۵۱).
مهمترین ویژگی فناوریهای ارتباطی، از نظر مک‌لوهان عبارت است از:
۱- سرعت بالای این فناوریها، به طوری که الکتریسیته، یک شبکه جهانی شبیه سیستم اعصاب مرکزی انسان به وجود آورده که به ما امکان می‌دهد جهان را همچون کل واحد درک کنیم و هر حادثه محلی، انعکاس جهانی داشته باشد.
۲- سیاسی شدن و تشدید آگاهیهای سیاسی و اجتماعی انسانها
۳- رمززدایی از انسان و جامعه؛ بدین معنی که سبز فایل، عصر ابهام‌زدایی از انسان، جامعه و تاریخ است و دیگر خرافه‌ها، به عنوان واقعیت، تجلی نمی‌کند (ساروخانی، ۱۳۷۳: ۳۲)
صرفنظر از تعاریف متعددی که از تکنولوژی اطلاعات شده است، دسترسی سریع به اطلاعات و انجام امور بدون در نظر گرفتن فواصل جغرافیایی و محدودیت های زمانی، محوری ترین دستاورد این فناوری می باشد. از دیگر ویژگی های فناوری اطلاعاتی می توان به موارد زیر اشاره کرد: تعاملی بودن فناوری (دوطرفه بودن فرایند ارتباط) ، جمع زدایی (گرایش به ارتباطات فردی)، ارتباط ناهمزمان، تمرکز زدایی، استفاده از ظرفیت بیشتر و انعطاف پذیری ( صنایعی، ۱۳۸۳: ۱۵).
فناوریهای نوین ارتباطی هرگز دارای بار خنثی نیستند، بلکه جزئی از فرهنگ به حساب آمده و در یک بستر فرهنگی ایجاد میگردند و به همین خاطر با مفهوم خاص خودشان باعث ایجاد ارزشهای نوین در جوامع گشته و موجب پیدایش نگرشها و باورهای تازهای در اذهان مردم میگردند و این در حالیست که باورها و ارزشهای فرهنگی جامعه از طریق فرایند آموزش فرهنگ در ذهن مخاطبان نهادینه گردد، آنگاه است که از این تکنولوژیهای نوین به منظور تقویت ارزشهای بومی و ملی جوامع واردکننده و پذیرای این فناوریها استفاده میشود ( مزرعی، ۱۳۸۸: ۱۰۳).
فناوریهای نوین ارتباطی
«رسانه های جدید»، مجموعه ی متمایزی از فناوری های ارتباطات و دارای ویژگی های مشترک «دیجیتالی بودن» و دسترسی گسترده شهروندان به آن برای «استفاده شخصی» است. مفهوم رسانه های جدید، واجد معانی زیر است:
تجربیات متنی جدید: انواع جدید ژانر، صور متنی، سرگرمی، لذت و الگوهای مصرف رسانه ای(بازی های کامپیوتری، فرامتن ها و…).
شیوه های جدید بازنمایی جهان: عرضه تجربیات و امکانات جدید بازنمایی (محیط های مجازی، رسانه های تعاملی صفحه بنیاد).
روابط جدید بین سوژه ها (کاربران و مصرف کنندگان) و تکنولوژی های رسانه ای: تغییر در استفاده و دریافت تصاویر و رسانه های ارتباطی درزندگی روزمره و معانی نهاده شده در تکنولوژی های رسانه ای.
مفاهیم جدید رابطه اندام زیستی با رسانه های تکنولوژیک: چالش با تمایزهای پذیرفته شده بین انسان و چیزهای تصنعی، طبیعت و تکنولوژی، بدن و [رسانه ها به عنوان] مصنوعات تکنولوژیکی، واقعی و مجازی.
تجربیات جدید روابط بین جسم، هویت و اجتماع: تغییرات در تجربه شخصی و اجتماعی زمان، فضا و مکان(در سطوح محلی و جهانی) که دلالت می کند بر شیوه هایی که در آن، ما خودمان و جایگاه مان در جهان را تجربه می کنیم.
الگوهای جدید سازماندهی و تولید: تجدید سازمان و یکپارچگی گسترده در فرهنگ، صنعت، اقتصاد، دسترسی، مالکیت، کنترل و مقررات گذاری رسانه ای (لیستر، داوی، گیدینگز، گرانت و کِلی، ۱۲:۲۰۰۳ به نقل از مهدی زاده، ۱۳۹۲: ۳۰۱).
اساسی ترین جنبه ی فناوری اطلاعات و ارتباطات، «دیجیتالی شدن» است که به واسطه آن، همه متون (معنای نمادین در همه ی اشکال رمزگذاری شده و ثبت شده) به رمز دوتایی (دوگانه) قابل تقلیل است. مهمترین پیامد دیجیتالی شدن برای نهادهای رسانه ای، همگرایی بین همه ی اَشکال رسانه ای موجود بر حسب سازمان، توزیع، دریافت و مقررات گذاری است (پیشین: ۳۰۲).
موبایل
پیشرفت سریع علم و تکنولوژی، دستاوردهایی را به ارمغان آورده است که بدیهی ترین نتیجه آنها، صرفه جویی در زمان، هزینه ها، سرمایه گذاری، نیروهای انسانی و استفاده بهینه از ثروت بی انتهای نهفته در اطلاعات است. تکنولوژی ارتباطات، ورای همه فرهنگ ها، سیاست ها، بعنوان پیشگام همه تحولات جهانی، حرکتی شتابان و شتاب دهنده دارد. تحولاتی که در اقتصاد جهانی، تکنولوژی، سیاست و شیوه های کار و زندگی در حال شکل گرفتن هستند، تماماً بر این پیشگام، یعنی ارتباطات تکیه دارند (عبدالهی. ۱۳۸۶: ۴۷).
سرعت تغییر جوامع در طول دو دهه اخیر حقیقتا شگفتانگیز بوده است، میزان اطلاعات ردوبدل شده در طول همین زمان کم، جهان را دچار تحولات جدی کرده است.پدیدههایی چون نمابر که روزگاری از نشانههای بارز مدرنیسم و امکانات گرانبهای ارتباطی به‌شمار میرفتند، اکنون کاملا همگانیاند و ظهور پست الکترونیک، مرگ سریع و بیصدای تلگراف را رقم زده است.تلفنهای همراه باعث شده‌اند که افراد همواره قابل دسترس باشند و به همین دلیل، مفاهیمی که سابقا در یک دفتر کار بزرگ معنا پیدا میکردند، اکنون در یک گوشی کوچک مجتمعاند (محمودی بختیاری، ۱۳۸۸: ۱۷۷).
کلمه موبایل از واژه لاتین موبیلیس mobilis گرفته شده و معانی متنوعی برای آن ذکر کرده اند: گروهی آنرا یک شی منقول و سهل الانتقال، غیرثابت و آزاد معنا کرده اند، گروهی دیگر برای آن معانی انعطاف پذیر، سریع و چابک را برشمرده اند، عده ای آنرا بمنزله یک شی نوبه نو شونده و تغییر یابنده از نظر شکل و قیافه گرفته اند و نهایتاً گروهی آنرا به عنوان شی ناپایدار و نا استوار تعبیر کرده اند(International Telecommunication Union (ITU),2004 ).
پس از اختراع تلفن، اندیشه تلفن بدون سیم که امکان ارتباط افراد با دیگران را فراهم آورد، مطرح گردید.از این‌رو فن‌آوری تلفن همراه، نخست برای حفظ امنیت کشتی‌های اقیانوس‌پیما، طراحی و به کار گرفته شد و درپی کارآمدی که تلفن همراه در این زمینه از خود نشان داد، به کارگیری آن در اتومبیل‌های پلیس آمریکا، مورد توجه قرار گرفت. مقاصد تجاری، هدف بعدی بود که برای تلفن همراه، تعریف شد و باگسترش بیشتر تلفن همراه، کاربری‌های اجتماعی و تفریحی آن، درحد گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفت (McGuigan,2005:1).
با توسعه فناوری های مخابراتی بویژه در زمینه ارائه خدمات رادیویی، از سال ۱۹۹۲ میلادی خدمات تلفن همراه سلولی در بازارهای اروپا راه اندازی شد. اگرچه در گذشته با بهره گرفتن از فناوری ماهواره، نوعی تلفن های سیار خودرویی (درواقع پایانه های سیستم اینمارست بودند که در ابعاد بزرگ تر نسبت به تلفن های همراه امروزی و با آنتن های به نسبت بزرگ در صندوق عقب خودرو جای می گرفت) بویژه در کشورهای اروپایی به کار گرفته می شد اما تلفن های سلولی به مراتب کم حجم تر، قوی تر و کاراتر بودند.درایران نیز برای نخستین بار در سال ۱۳۷۳ خورشیدی یعنی در همان سالهای نخستین ورود این سیستم به بازار جهانی، تلفن همراه نوع GSM (Global System Mobile) به معنای سیستم موبایل جهانی که از استانداردهای اروپایی پیروی می کرد خریداری و به کشور وارد شد. این سیتم برای نخستین بار در شهر تهران با نصب ۲۴ آنتن و تعداد ۹۲۰۰ مشترک در سال ۱۳۷۳ آغاز به کار کرد. پس از تهران، هفت شهر بزرگ اصفهان، شیراز ، مشهد، تبریز، بندر عباس، همدان و کرمان در برنامه ایجاد شبکه تلفن همراه قرار گرفتند بطوری که تا سال ۱۳۷۸ یعنی سال پایانی برنامه دوم توسعه، حدود ۴۹۰ هزار مشترک تلفن همراه در کشور وجود داشت (علوی طوسی، ۱۳۸۷: ۲۶). اکنون جالب است بدانید که ۵۸ میلیون نفر از جمعیت ۷۵ میلیونی ایران مشترک تلفن همراه هستند (پایگاه خبری آی تی ایران).
موضوعات: بدون موضوع
لینک ثابت
