ج ـ ( اختیارات تام‌ ) به معنای سندی است که به وسیله ‌مرجع صالح یک کشور صادر می‌شود و طبق آن شخص یااشخاصی برای نمایندگی آن کشور جهت مذاکره ، قبول‌ ، یاتایید اعتبار متن یک معاهده‌ ، یک جهت اعلام رضایت آن‌دولت به التزام در قبال یک معاهده‌ ، و یا جهت انجام هراقدام دیگری ‌در مورد یک معاهده تعیین می‌گردد.

د ـ ( تحدید تعهد ) عبارت است از بیانیه یک جانبه‌ای که‌یک کشور تحت هر نام یا به هر عبارت در موقع امضا ، تنفیذ ، قبول‌ ، تصویب یا الحاق به یک معاهده صادر می‌کندو به وسیله آن قصد خود را دایر بر عدم شمول یا تعدیل‌آثار حقوقی بعضی از مقررات معاهده نسبت به خود بیان‌می‌دارد.

ه ـ ( کشور مذاکره کننده‌ ) عبارت است از کشوری که درتنظیم و پذیرفته شدن متن معاهده شرکت نموده باشد.

و ـ ( کشور متعاهد ) عبارت است از کشوری که رضایت‌خود را به التزام در قبال یک معاهده اعلام نموده باشد ، اعم‌از اینکه معاهده لازم الاجرا شده باشد یا خیر.

ز ـ ( طرف‌ ) معاهده عبارت است از کشوری که رضایت‌خود را به التزام در قبال یک معاهده اعلام نموده و معاهده‌در ارتباط با او لازم الاجرا باشد.

ح ـ ( کشور ثالث‌ ) عبارت است از کشوری که طرف معاهده‌نباشد.

ط ـ ( سازمان بین ‌المللی‌ ) عبارت است از یک سازمان‌بین‌الدولی‌.

۲ ـ مفاد بند ۱ راجع به کاربرد اصطلاحات در این عهدنامه‌ ، تاثیری در استفاده از آن اصطلاحات‌ ، یا در معانی آن ها درحقوق داخلی هر کشور ندارد.

ماده ۳ توافقهای بین ‌المللی که داخل در قلمرو عهدنامه‌ حاضر نیستند.

این واقعیت که عهدنامه حاضر ناظر بر توافقهای بین ‌المللی ‌منعقده بین کشورها و سایر اشخاص موضوع حقوق بین ‌الملل‌ ، یا توافقهای فیمابین همان سایر اشخاص موضوع‌حقوق بین ‌الملل و یا توافقهای بین ‌المللی غیرکتبی نیست‌ ، تاثیری در موارد ذیل نخواهد داشت‌

الف ـ ارزش حقوقی توافقهای مذکور

ب ـ شمول هر یک از قواعد منعکس در عهدنامه حاضر برتوافقهای مذکور ، در مواردی که توافقهای مورد بحث به‌موجب حقوق بین ‌الملل و فارغ از این عهدنامه مشمول آن‌قواعد باشند.

ج ـ شمول این عهدنامه بر آن دسته از روابط کشورها که به‌موجب توافقها بین‌المللی بین آن ها ایجاد شده و سایراشخاص موضوع حقوق بین الملل نیز طرف آن توافقهاهستند.

ماده ۴ عطف به ماسبق نشدن عهدنامه حاضر

بدون تاثیر بر آن دسته از قواعد مندرج در عهدنامه حاضرکه معاهدات موجود ، به موجب حقوق بین ‌الملل و مستقل‌از این عهدنامه مشمول آن ها خواهند بود ، عهدنامه خاص‌فقط شامل معاهداتی می‌شود که به وسیله کشورها پس ازلازم‌الاجراشدن این‌عهدنامه نسبت به‌آن ها منعقدشده باشد.

ماده ۵ معاهدات تشکیل دهنده سازمان‌های بین ‌المللی ومعاهدات پذیرفته شده در چهارچوب یک سازمان‌ بین ‌المللی‌

این عهدنامه بر هر معاهده‌ای که سند تأسيس یک سازمان‌بین‌المللی باشد و هر معاهده‌ای که در چهارچوب یک‌سازمان بین ‌المللی پذیرفته شود ، اعمال خواهد شد بی آن‌که به هیچکدام از مقررات مربوط به آن سازمان‌ ، لطمه‌ای‌وارد کند.

بخش دوم‌ انعقاد معاهدات و لازم‌الاجرا شدن آن ها

فصل اول‌ انعقاد معاهدات‌

ماده ۶ اهلیت کشورها برای انعقاد معاهدات‌ ، هر کشوری اهلیت انعقاد معاهدات را دارد.

ماده ۷ اختیارات تام‌

یک شخص در صورتی نماینده یک کشور به منظورپذیرفتن یا اعتبار بخشیدن به متن یک معاهده یا به منظوراعلام رضایت آن کشور به التزام در قبال یک معاهده‌شمرده می‌شود که‌

الف‌) مدارک مناسب و مقتضی ‌در مورد تام الاختیار بودن‌خود ارائه کند ، و یا

ب‌) از نحوه عمل کشورهای ذینفع یا اوضاع و احوال دیگرمعلوم شود که قصد آن ها این بوده است تا آن شخص رابرای مقاصد مذکور نماینده آن کشور تلقی نموده‌ ، و (ازلزوم ارائه مدارک‌) اختیارات تام صرف نظر نمایند.

۲ ـ اشخاص مذکور در ذیل بر حسب سمت‌هایی که دارندو بی آنکه لازم باشد مدارکی دال بر تام الاختیار بودن ارائه‌دهند ، نماینده کشور خویش محسوب می‌شوند

الف‌) روسای کشورها ، روسای حکومت‌های و وزرایامور خارجه‌ ، به منظور انجام تمام اعمال مربوط به انعقادیک معاهده‌.

ب‌) روسای هیاتهای سیاسی (دیپلماتیک‌) به منظورپذیرفتن متن یک معاهده بین کشوری که به آن ها استوارنامه‌داده و کشوری که استوارنامه آن ها را پذیرفته است‌.

ج‌) نمایندگانی که کشورها به یک کنفرانس بین ‌المللی‌ ، یایک سازمان بین ‌المللی‌ ، یا یکی از ارگان‌های آن به منظورپذیرفتن متن یک معاهده در آن کنفرانس یا سازمان یا ارگان‌معرفی کرده باشد.

ماده ۸ تأیید بعدی اقدامی که بدون مجوز صورت گرفته‌ باشد.

اقدام مربوط به انعقاد یک معاهده به وسیله شخصی که به‌موجب ماده ۷ ، نماینده کشور مربوطه برای این منظورمحسوب نمی‌شود ، اثر حقوقی نخواهد داشت مگر آنکه‌متعاقبا به وسیله آن کشور مورد تأیید قرار گیرد.

ماده ۹ پذیرش متن‌

۱ ـ به استثنای آنچه که در بند ۲ مقرر شده است‌ ، پذیرفتن‌یک معاهده با رضایت همه دولتهایی که در تنظیم آن‌شرکت کرده‌اند تحقق می‌یابد.

۲ ـ پذیرش متن یک معاهده در یک کنفرانس بین ‌المللی بارای دو سوم دولت‌های حاضر و رأی‌ دهنده صورت‌می‌گیرد مگر آنکه با همین اکثریت برای اعمال قاعده‌دیگری اتخاذ تصمیم نمایند.

ماده ۱۰ اعتبار بخشیدن به متن‌

متن یک معاهده به طرق ذیل قانونا معتبر و قطعی شمرده‌می‌شود

الف‌) به شیوه‌ای که در متن معاهده مقرر شده و یا در موردموافقت کشورهایی است که در تنظیم آن شرکت کرده‌اند ، یا

ب‌) در غیاب چنین شیوه‌ای‌ ، از طریق همزمان با کسب‌تکلیف یا پاراف متن معاهده‌ ، یا قطعنامه نهایی کنفرانسی‌که در برگیرنده متن معاهده باشد توسط نمایندگان آن‌کشورها.

ماده ۱۱ روش های اعلام رضایت به التزام در قبال یک‌ معاهده‌

رضایت یک کشور به التزام در قبال یک معاهده‌ ، از طریق‌امضا ، مبادله اسناد تشکیل دهنده یک معاهده تنفیذ ، پذیرش‌ ، تصویب‌ ، الحاق ، یا به هر وسیله دیگری که موردتوافق قرار گرفته باشد ، اعلام می‌شود.

ماده ۱۲ اعلام رضایت به التزام در قبال یک معاهده از طریق امضا

۱ ـ رضایت یک کشور به التزام در قبال یک معاهده ازطریق امضای نماینده آن کشور ، درصورتی ابراز ‌می‌شود که‌

الف ـ معاهده مقرر کرده باشد که امضا واجد چنین اثری‌خواهد بود.

ب ـ به نحوی دیگر ثابت شود که کشورهای مذاکره کننده‌در خصوص این که امضا می‌باید چنین اثری داشته باشد ، توافق کرده‌اند یا

ج ـ قصد کشور برای اعطای این اثر به امضا از اختیارات تام‌نماینده آن معلوم شود ، یا در حین مذاکرات بیان شده‌باشد.

۲ ـ به منظور اجرای مفاد بند ۱

الف ـ در صورت ثبوت توافق کشورهای مذاکره کننده در این خصوص‌ ، پاراف به منزله امضای معاهده محسوب‌می‌شود.

ب ـ امضای همزمان با کسب تکلیف به وسیله یک نماینده‌در صورتی که به وسیله کشور مربوط تأیید شود ، امضای‌قطعی معاهده محسوب خواهد شد.