– شعارها و پیامها با ارزش‌های اخلاقی و فرهنگی و مقدمات ملی تباین نداشته باشد .

– پیامها و شعارها بد آموزی نداشته باشد.

به طور کلی وقتی تبلیغات ثمر بخش است که یکی از شرایط زیر وجود داشته باشد :

– اگاهی خریدار نسبت به کالا یا خدمات در حداقل باشد .

– رقابت تنگاتنگی بین دو رقیب با سهم بازارهای نزدیک بهم وجود داشته باشد .

– تفاوت و تمایزی بین محصول خودی و محصول رقیب وجود داشته باشد .

– درآمد مصرف کننده در حال افزایش باشد.

– اقتصاد در مرحله بهبود و رونق باشد .

– ویژگی‌های کالا یا خدمات برای مصرف کننده مشهود نباشد .

– اخیراًً تغییرات جدیدی در کالا به وجود آمده باشد.

۲-۷ اثرات اجتماعی و اقتصادی تبلیغات:

۱- ایجاد احتیاج: تبلیغات مکررباعث ایجاد میل واحتیاج در جامعه می شود وافراد با علاقه مندی به داشتن چیزهایی که در گذشته به آن ها بی اعتنا بوده اند نگاه می‌کنند. لذا افراد برای ارضاء این احتیاجات فعالیت بیشتری می‌کنند تا درآمد بیشتری داشته باشند و در نتیجه سطح زندگی بالاتر می رود.

1. 1. ازدیاد فروش : نتیجه مسلم اثر تبلیغات ، ازدیاد فروش وتولید است که باعث کم شدن مخارج تولید می‌گردد زیرا در تولید بیشتر خرج ساخت هر واحد کمتر می شود.

1. ایجاد واحدهای عظیم صنعتی و بازرگانی : ازدیاد فروش باعث ایجاد مؤسسات بزرگ تولیدی و بازرگانی می شود که برای اداره امور خود به مدیران لایق، مهندسان وکارمندان تحصیل کرده و متخصص احتیاج دارند که این امر باعث می شود تا سطح معلومات و درآمدها بالا رود. (داور ونوس، ص ۷۴)

در خصوص نقش تبلیغات از عواملی چند نام برده شده که در مؤثر واقع شدن تبلیغات بیمه در اذهان مشتریان می‌تواند مثمر ثمر باشد. که عبارتند از:

1. 1. کیفیت خدمات بیمه.

1. 1. چگونگی مسئولیت پذیری شرکت های بیمه.

1. 1. چگونگی رفع مشکلات در موقع بروز.

1. 1. تنوع و پوشش خدمات بیمه.

1. تجارب موفق و قانونی در ابعاد مختلف.

در صورت در نظر گرفتن عوامل فوق در انجام فعالیت‌های تبلیغاتی و اطلاع رسانی در سطح وسیع و یا برنامه ریزی های منظم و منسجم می‌تواند از این ابزار درجهت آگاهی رسانی و شناساندن فعالیت‌های صنعت بیمه به مردم و افزایش سهم بازار آن اقدام نموده، تبلیغات باعث به وجود آمدن یک بستر مناسب برای شکوفایی صنعت بیمه خواهد شد به شرطی که علاوه بر در نظر گرفتن عوامل فوق دست اندکاران امر تبلیغات و اطلاع رسانی از سطح آموزشی بالا و خوبی برخوردار باشند تا موجب ایجاد یک هماهنگی همه جانبه در جهت اهداف سازمان گردند. در واقع برنامه های موفق تبلیغاتی ضامن خوبی برای تسخیر بازار هستند در این راستا سازمان یا شرکت اگر بتواند از نشانگرهای اجتماعی و تاثیرات اجتماع استفاده کنند می‌توانند موفق باشند (نجفیان و کتابی^[۵۰]، ۲۰۱۱).

۲-۸ مزایای تبلیغات :

تبلیغات عموما دارای مزایای زیادی است هر چند ریسک هم می‌تواند با آن همراه شود اما به چند مورد از این مزایا به شرح زیر اشاره می شود:

1. 1. با افزایش تولیدات ‌به‌تدریج‌ فاصله بین تولید و مصرف بیشتر می شود. باید پیام فروش را دربازارهای دور و نزدیک به مصرف کنندگان رساند و محصول و مزایای آن را معرفی کرد. دیگر مشتری به سراغ فروشنده نمی آید بلکه او را در گوشه و کنار بازار جستجو کرده و خود را به او شناساند . دیگر نمی توان بر حکم اینکه ” مشک آن است که خود ببوید ” منتظر مشتری ماند ، بلکه باید با امکانات تبلیغاتی بوی مشک را به مشتری گوشزد کرد و درآنها انگیزه خرید به وجود آورد. تبلیغ ، محصولی را که برای مشتریان نامشخص تولید شده است به آن ها معرفی می ‌کندو در افزایش منظم خرید ‌و گردش سرمایه نقش مؤثری دارد(وست^[۵۱] و همکاران، ۲۰۱۳).

1. 1. چون از طریق تبلیغ موضوع نو تازه ای، یا ارجحیت محصولی یا مزایای جدیدی مطرح می شود، تبلیغ از نظر رقابت هشداری است برای حفظ دائم مرغوبیت از طرف تولید کننده . همچنین انگیزه بهبود محصول را ایجاد می‌کند و عدم توجه به محصول را از میان بر می‌دارد.

1. 1. مردم از لحاظ روانی با مطالب را می آموزند .قدرت تبلیغات هم در همین تکرار نهفته است. با تکرار مداوم مشخصات محصول مصرف کنندگان با نام آن مأنوس می‌شوند و آن را مورد پذیرش و استقبال قرار می‌دهند . آنان معمولاً حاضرند محصول شناخته شده را بخرند و برای مارک‌های تبلیغ شده قیمت بیشتری بپردازند.

1. 1. با تبلیغ قیمت ها تعدیل می‌یابد . زمانی که مؤسسه ای قیمت محصول خود و مزایای آن را اعلام می‌کند رقبا ناچارند از آن قیمت تبعیت کنند.

1. 1. از طریق تبلیغ موارد استقبال و نوع خدمات محصول آموزش داده می شود.

1. در تبلیغ ، منابع انسانی نیز بکارگرفته می شود و سبب ایجاد تحرک در افراد می شود این موضوع در شرکت های تولیدی بزرگ نمود بیشتری دارد (تیتووا^[۵۲] و همکاران، ۲۰۱۳).

۲-۹ بازارهای بیمه

خدمتی که بیمه عرضه می­ کند یک محصول همگن نیست. انواع مختلف بیمه وجود دارد که جایگزین یکدیگر نمی­شوند. کارل بورچ^[۵۳] (۱۹۸۱) بیمه را به سه نوع تقسیم کرد:

۱٫ بیمه زندگی یعنی بیمه عمر عادی و مستمری

۲٫ بیمه کسب و کار یعنی بیمه­ای که تجار و بازرگانان خریداری ‌می‌کنند و انواع ریسک را پوشش می­دهد.

۳٫ بیمه خانوار یعنی بیمه­ای که مصرف­ کنندگان عادی می­خرند.

اهمیت نسبی این سه نوع بیمه ممکن است از یک کشور به کشور دیگر متفاوت باشد. دولت از طریق مقامات تنظیم­کننده بازار یا نهاد نظارتی، اغلب رویکردهای گوناگونی در خصوص عملیات بیمه­گران و فعالیت بازار دارد.

به طبقه ­بندی کارل بورچ باید نوع دیگری افزوده شود و آن بیمه گروهی یا مزایای کارکنان است: پوشش بیمه­ای غیر از بیمه اموال و مسئولیت که مؤسسات برای کارکنان خود خریداری ‌می‌کنند. در این مورد، بیمه بخشی از توافق­های قرارداد کار است و مستقیماً تحت تأثیر نظام اجتماعی موجود در کشور قرار دارد (بورچ، ۱۹۸۱).

روندهای تاریخی در اکثر کشورهای صنعتی نشان می­ دهند که پس­انداز از طریق بیمه زندگی در مقایسه با سایر شکل­های پس­انداز مالی در طی دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ کاهش یافته است. بازار بیمه زندگی بین سال­های ۱۹۷۵ و ۱۹۸۰ کمترین نرخ واقعی رشد را داشته است. پس از این که بیمه­گران با ارائه محصولات جدید ‌و متنوع در مقابل این وضع واکنش نشان دادند بین سال­های ۱۹۸۲ و ۱۹۹۰ تقاضا برای بیمه زندگی افزایش یافت. جالب توجه است بدانیم که تورم دهه ۱۹۷۰ موجب شد تا در بسیاری از کشورها نرخ واقعی بهره به زیر صفر کاهش یابد. سطح نرخ واقعی بهره تا زمان آغاز بهبود ناگهانی اقتصادی در سال ۱۹۸۲ اساساً زیادتر از قبل بود. به نظر می­رسد که بیمه زندگی بیشتر از رشته­ های دیگر بیمه به چرخه اقتصادی واکنش نشان دهد و به ویژه، تورم بسیار بالا ممکن است بر رشد درآمد حق بیمه تأثیر منفی داشته باشد. سطح پایین و یا حتی منفی بودن نرخ واقعی رشد بیمه زندگی در کشورهای امریکای لاتین مؤید این مطلب است.

بخش بیمه زندگی در کشورهای در حال توسعه اهمیت کمی دارد. البته برخی از کشورها به دلایل ایدئولوژیک، فرهنگی و مذهبی و یا به جهت تأمین امنیت اقتصادی از طریق نهاد خانواده، ممکن است بیمه زندگی مناسبی نداشته باشند. در چند کشور آسیایی بخش بیمه زندگی در مقایسه با بخش بیمه غیر زندگی نسبتاً اهمیت بیشتری دارد (بورچ، ۱۹۸۱).