• بررسی لانه گزینی و استقرار پروتواسکولکس های این انگل در حفره شکمی بعد از ۱ ساعت در رت

• بررسی لانه گزینی و استقرار پروتواسکولکس های این انگل در حفره شکمی بعد از ۲۴ ساعت در رت

• بررسی لانه گزینی و استقرار پروتواسکولکس های این انگل در حفره شکمی بعد از ۴۸ ساعت در رت

• بررسی لانه گزینی و استقرار پروتواسکولکس های این انگل در حفره شکمی بعد از ۷۲ ساعت در رت

• مقایسه طول مدت لانه گزینی و استقرار پروتواسکولکس های کیست هیداتید در رت

۱-۳-۳ اهداف کاربردی
استفاده از نتایج این تحقیق در تعیین بهترین زمان شروع درمان های پیشگیری کننده پس از پرفوراسیون کیست ها
به دست اوردن یک آلگوریتم شروع درمان بیماران مبتلا به کیست هیداتید پرفوره با توجه به زمان طلایی لانه گزینی کیست هیداتید
۱-۳-۴ سوالات طرح:

• آیا ۱ ساعت پس از پارگی کیست هیداتید در حفره ی شکم لانه گزینی پروتواسکولکس اتفاق می افتد؟

• آیا ۲۴ ساعت پس از پارگی کیست هیداتید در حفره ی شکم لانه گزینی پروتواسکولکس اتفاق می افتد؟

• آیا ۴۸ ساعت پس از پارگی کیست هیداتید در حفره ی شکم لانه گزینی پروتواسکولکس اتفاق می افتد؟

• آیا ۷۲ ساعت پس از پارگی کیست هیداتید در حفره ی شکم لانه گزینی پروتواسکولکس اتفاق می افتد؟

۱-۳-۵ فرضیات طرح:
در طی انجام این طرح و پس از آنالیز نتایج بدست آمده میتوان زمان لانه گزینی پروتواسکولکس ها را تخمین زده و از روند درمان بیماران اطمینان حاصل کرد.
۱-۳-۶ تعریف واژگان:
کلانژیت : التهاب مجاری صفراوی
implantation: لانه گزینی
بررسی متون:
در جستجو با کلید واژگان کیست هیداتید (hydatid cyst) و لانه گزینی (implantation ) و رت (Rat)در منابعاطلاعاتیمختلفهمچونسایتهای Pub Med و Med Line ومجلاتانجامشدهمقالهایکهبهطورخاص برروی تعیین زمان لانه گزینی پروتواسکولکس های کیست هیداتید پرفوره در حفره شکمیدر رت انجام گرفته باشد یافت نشد،اماچندینمقالهباعناویننزدیکبهموضوعطرحیافتشدکهبهبررسیآنهامیپردازیم :
قره داغی و همکاران در تبریز در سال ۲۰۱۱ اثر تریکلابندازول و لوامیزول را در روی کیست هیداتیدی که به صورت تجربی در رت ایجاد شده بود مورد مطالعه قرار دادند. در این بررسی ۲ ماه بعد از آلوده نمودن رت ها با ۲۰۰۰ عدد پروتواسکولکس انگل درمان خوراکی رت با این دو دارو انجام شد و ۶ ماه پس از آلودگی رت ها کشته شده و تعدادکیست تشکیل شده در اندام های آن بررسی گردید(۱۲)
سبزواری و همکاران در سال ۱۳۷۸ استقرار و رشد کیست هیداتید ثانویه در حیوانات آزمایشگاهی را مورد بررسی قرار دادند . آنان پروتواسکولکس های کیست هیداتید گوسفندی را به صورت داخل صفاقی به موش سوری ، رت، هامستر و خرگوش تلقیح نموده و در نهایت بهترین حیوان آزمایشگاهی برای مطالعه تجربی کیست هیداتید را ،موش سوری گزارش نمودند(۱۳).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

در مطالعه ای که در سال ۲۰۱۱ توسطMejri N, Müller N, Hemphill A, Gottstein B. تحت عنوان عفونت اکینوکوکوس مولتی لوکاریس در رت و تغیرات سطوح CD4+ and CD8+ regulatory T cell development. در پریتوان ،مشخص شد که سطوح CD4 و CD8 در موش ها به دنبال عفونت افزایش میابد،همچنین میزان ۴IL نیز در این موارد افزایش پیدا میکرد(۲)
در مطالعه ی رفیعی عبداله*,کریگ فیلیپ تحت عنوان بررسی رشد کیست هیداتید اکینوکوکوس گرانولوزوس در حیوانات آزمایشگاهی در سال ۱۳۸۲ انجام شد مشخص شد که بر اساس نتایج این مطالعه موش BALB/c و ژربیل حیوانات آزمایشگاهی مناسبی جهت تشکیل کیست هیداتید تجربی می باشند. از نظر تشکیل تعداد زیادتر کیست، موش حیوان مناسبتری است. در مقابل ژربیل حیوانمناسبتری جهت تشکیل کیستهای بزرگتر از نظر اندازه و کیست هیداتید ثانویه بارورمی باشد(۳)

۳-۱ نوع مطالعه و جامعه ی مورد آزمون
۳۰ رت نر نژاد spague . dawley با سن ۱۰-۱۲ هفته با وزن ۲۵۰-۳۰۰ گرم که با مایع هیداتید کیست های انسانی آلوده شده اند.
۳-۲ حجم نمونه:
با توجه به مطالعه انجام گرفته در این زمینه (مشابه) ۵ گروه و برای هر گروه حداقل ۶ نمونه مورد نیاز است و در مجوع حداقل ۳۰ مورد موش مورد نیاز است.
۳-۳ روش و تکنیک کار:
در ابتدا حدود ۲ سی سی مایع کیست هیداتید انسانی که از کیست های جراحی شده شکمی بدست آمده بود ،به درون حفره پریتون موش ها تزریق شد.لازم به ذکر است مایع کیست هیداتید انسانی بلافاصله از اتاق عمل استخراج شده بود و به تمامی گروه های ۵ گانه تزریق شد.
سپس گروه ها به ترتیب مورد جراحی قرار گرفتند ،ابتدا موش ها به درون محفظه بزرگی انتقال یافتند و یک گاز آغشته به اتر به درون محفظه انداخته شد و درب آن بسته شد،که بعد از ۵ دقیقه تمامی موش ها بیهوش شدند.سپس برای اطمینان از بی درد بودن جراحی و حفظ و رعایت اصول اخلاق تحقیق و پزشکی ۵/۰ سی سی کتامین با سرنگ انسولین در عضله ی موش ها تزریق شد.سپس موش ها برروی میز جراحی ثابت شدند و با تیغ بیستوری شماره ۱۵ شکم موش ها به صورت طولی و میدلاین باز شد و سپس جستجو به صورت Grossly در حفره پریتون انجام شد،در صورت مشاهده ی یک نقطه مشکوک از آن بیوپسی تهیه میشد و در غیر اینصورت ۳ نمونه از نقاطی مثل کبد ،امنتوم و روده ها برداشته میشد و در ظرف پلاستیکی نمونه که با فرمالین پرشده بود قرار داده شد.ظرف ها به صورت موش شماره یک،دو ، سه …. نشان دار شدند و بر روی هر ظرف محل بیوپسی ثبت شد.
پس از برداشته نمونه ها مقدار ۱ سی سی الکل طبی در قلب موش ها تزریق شد تا از مرگ حیوان اطمینان حاصل شود.
نمونه ها نیز بلافاصله به آزمایشگاه پاتوبیلوژی طرف قرار داد ارسال شدند
لازم به ذکر است که این مطالعه در ۵ گروه حاوی ۶ موش که در ساعت اول ،۲۴ ،۴۸ ، ۷۲ و هفته ی اول ،بعد از ترریق مورد آزمایش قرار گرفتند.
۳-۴ ابزار جمع آوری اطلاعات و مشخصات آن ها: