در مقابل تبلیغ با جاذبه‌ی منطقی، تبلیغ با جاذبه‌ی احساسی قرار دارد. در تبلیغ با جاذبه‌ی احساسی برخلاف جاذبه‌ی منطقی، سعی در تحریک احساسات فرد، برانگیختن آن و رسیدن به مقصود از این طریق است. در برخی از منابع، تبلیغ با جاذبه‌ی خنده و با جاذبه‌ی ترس را زیر مجموعه تبلیغ با جاذبه‌ی احساسات می‌دانند .
هدف تبلیغ با جاذبه‌ی احساسات عبارت است از ایجاد و برقراری ارتباط بین کالا و مصرف کننده که آن را استراتژی اتصال^[۲۱] نیز می‌گویند. این نوع تبلیغ احتمال درک بهتر پیام را برای مخاطب فراهم می آورد و بیشتر در ذهن مخاطب حک شده، باقی می ماند.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

تبلیغ با جاذبه‌ی احساسی در عین حال که ممکن است اثر بهتری روی فرد بگذارد با این همه نمی‌توان از طریق آن اطلاعات مفید، کافی و مناسبی را در خصوص کالا به مخاطب انتقال داد. برای انتقال این نوع تبلیغ ساز تکنیک‌های مختلفی مانند غروب، طبیعت و موزیک می‌توان استفاده کرد.(همان منبع،۱۳۲)
جاذبه‌ی خنده و طنز:
تبلیغ با جاذبه‌ی خنده زیر مجموعه تبلیغ با جاذبه ی احساسی است . تبلیغاتی که با محتوای خنده ارائه می‌شود، در زمره تبلیغاتی است که بهتر از همه شهرت یافته،بیشتر از بقیه به یاد می‌ماند و در مورد آن صحبت می‌شود. متخصصان تبلیغات برای استفاده از تبلیغ با محتوای خنده دلایل چندی دارند. از جمله اینکه پیام‌های مفرح و خنده‌آور در جلب و جذب توجه مخاطب و ایجاد تمایل در او نسبت به تبلیغات جدی، اثربخش‌تر به نظر می‌رسد. این نوع تبلیغ همچنین با تغییر نگرش و ایجاد احساس مثبت در مخاطب، اثربخشی پیام را افزایش می‌دهد. این روحیه و احساس مثبت نه تنها تمایل و علاقه مخاطب را به تبلیغ بیشتر می‌کند بلکه گرایش و احساس او را به کالاها یا خدمات شرکت ها شدت می‌بخشد. (همان منبع،۱۳۳ ـ ۱۳۲)
جاذبه‌ی ترس:
تبلیغاتی که با محتوای ترس ارائه می‌شود در نقطه‌ی مقابل تبلیغاتی است که با محتوای خنده ارائه می‌شود. بازاریابان برخی از مواقع در پیام‌های تبلیغاتی از جاذبه‌ی ترس استفاده می‌کنند تا از این طریق در مخاطب، نگرانی به وجود آورند و آن‌ها را تحریک به انجام و یا عدم انجام کاری کنند.
اصولاً عملکرد تبلیغ با جاذبه‌ی ترس به صورت سلبی است. به این ترتیب که نشان می‌دهد استفاده کردن یا استفاده نکردن از کالا یا خدمات خاص و عدم تغییر رفتار و یا نگرش نسبت به موضوعی خاص ممکن است انواع خطرات اعم از خطرات مالی، اجتماعی، ایمنی و… را برای فرد به همراه داشته باشد. (همان منبع، ۱۴۰‌ـ۱۳۹)
بسیاری از آگهی‌های سازمان بیمه با این روش ساخته می‌شود. تبلیغات آموزشی شرکت گاز (معروف به آقای ایمنی) نیز بر همین اساس ساخته شده است.
((مطالعات نشان داده‌اند که پیام‌های ترس‌آور می‌تواند اثربخش باشد مشروط بر این که کارشناس تبلیغ از قبل نحوه‌ی عمل این نوع تبلیغ، میزان استفاده از آن، واکنش‌های متفاوت مخاطبان خاص را بشناسد. به عنوان مثال اگر میزان ترس در پیام کم باشد میزان پذیرش و متقاعد کنندگی پیام افزایش می‌یابد. با بالا رفتن میزان ترس تا یک حدی پذیرش بیشتر می‌شود اما اگر از یک حدی تجاوز کند، نتیجه‌ی عکس می‌دهد)).(محمدیان،۱۴۱،۱۳۸۵)
جاذبه دو جنبه‌ای و یک جنبه‌ای:
پیام‌های تبلیغاتی از این حیث که چه نوع اطلاعاتی به مخاطب ارائه می‌کنند، به دو دسته پیام‌های یک جنبه‌ای و پیام‌های دو جنبه‌ای تقسیم می‌شوند:
پیام‌های یک جنبه‌ای
پیام‌هایی هستند که فقط اطلاعات مثبت در خصوص کالا ارائه می‌کنند و از ارائه هرگونه اطلاعاتی در خصوص نارسایی‌ها و یا نقاط ضعف محصول خودداری می‌کند. نمونه بارز آن آگهی‌های بی‌شماری است که هر یک از ما هر روز در مقیاس وسیعی در معرض آن قرار داریم.
پیام‌های دو جنبه‌ای
پیام‌هایی هستند که نه تنها به ارائه اطلاعات مثبت در خصوص کالا می‌پردازند بلکه نارسایی‌های آن را نیز ذکر می‌کنند؛ یعنی علاوه بر ارسال اطلاعات مثبت به مصرف‌کنندگان، به آن‌ها اطلاعات منفی نیز در خصوص کالا ارائه می‌نمایند. در این نوع پیام‌ها، گیرنده‌ی پیام علاوه بر این که با جنبه‌های مثبت و مزایای کالا آشنا می‌شود با نارسایی‌های احتمالی کالا و یا شرکت نیز آشنا شده و هنگام تصمیم‌گیری، اطلاعات دقیق و واقعی بیشتری در اختیار دارد. (همان منبع،۱۴۲)
جاذبه نوستالوژی
در این روش تبلیغاتچی با نسبت دادن کالا به دوران گذشته و زنده کردن حس حسرت نسبت به جوانی و ایام قدیم، مصرف کننده را به خرید کالای مورد نظر تشویق می‌کند. به نظر می‌رسد باتوجه به فرهنگ ایرانیان و احساسات عمیق آن‌ها روش نوستالوژی روش موفقی خواهد بود. طبق پژوهشی که در آمریکا انجام شده است حدود ۱۰ درصد از تبلیغات تجاری این کشور نیز به روش فوق انجام می‌گیرد زیرا بیشتر بزرگسالان معتقدند شرایط در گذشته بهتر از امروز بوده است. (همان منبع، ۱۲۴)
جاذبه‌ی اخلاقی:
این نوع جاذبه بر تشخیص مخاطبان درباره‌ی درست یا غلط بودن چیزی تکیه می‌کند. از جاذبه‌ی اخلاقی وقتی استفاده می‌شود که هدف ترغیب مردم به حمایت از مقاصد و آرمان‌های اجتماعی نظیر محیط زیست سالم‌تر و تمیزتر، روابط نژادی بهتر، حقوق مساوی برای اقشار مختلف اجتماعی، کمک به افراد معلول یا مبتلایان به بیماری‌های خاص و… باشد. (فروزفر، ۱۳۸۶، ۷۵)
تبلیغاتی که مربوط به بنیاد امور بیماری‌های خاص است از این نوع است.
جاذبه‌های جنسی:
در این نوع از تبلیغات تجاری با بهره‌گیری از روانشناسی جنسی، ایجاد حساسیت نسبت به محرک‌های بینایی شهوانی و برانگیختن میل جنسی با بهره گرفتن از آشکار کردن اعضای محرک زن و مرد که در هر فرهنگی متفاوت است برای دستیابی به اهداف تبلیغاتی تلاش می‌کنند. (محبی، ۱۳۸۱، ۳۷۹)
۲-۱۹ اشکال عمده گردشگری
با توجه به طول مدت مسافرت، نوع تاسیساتی که به خدمت گرفته می شود، فصل و چگونگی سازماندهی مسافرت، همچنین انگیزع عای گوناگون که موجب پیدایش یک جریان گردشگری می شوند، می توان اشکال مختلفی از گردشگری را از یکدیگر تمیز داد. لیکن عواملی که برای طبقه بندی اشکال مختلف گردشگری با توجه به طبقات اجتماعی وجود داشته در حالی که امروزه باید عواملی را مورد استفاده قرار داد که این عوامل، شامل عامل زمان، مکان و انگیزه و هدف است.
با توجه به زمان مدت اقامت و یا به عبارت دیگر طول مدت مسافرت می توان از گردشگری کوتاه مدت و گردشگری دراز مدت صحبت نمودو آنها را از یکدیگر تفکیک کرد.
فصل سال نیز می تواند دو نوع از گردشگری را که شامل شود: که گردشگری زمستانی (از آبان تا فروردین) و گردشگری تابستانی (از اردیبهشت تا مهرماه) است.
مکان مسافرت و یا محل اقامتی که گردشگر انتخاب می کند نیز، شکل معینی را عرضه می دارد. اقامت ممکن است در هتل و یاویلای شخصی، کمپینگ و یا خانه های اجاره ای باشد. انجام چنین مسافرت هایی معمولاً توسط وسایل حمل و نقل زمینی، هوایی و یا دریایی صورت می گیرد که این عامل نیز خود می تواند شکل خاصی از گردشگری زمینی، هوایی و یا دریایی به وجود آورد.
انگیزه و هدف نیز می تواند شکل خاصی از گردشگری و مسافرت باشد. مجموعه چنین عواملی در کنار سایر خواسته ها، نیازها و اهداف انسان اشکال متنوعی از مسافرت های گردشگری را به وجود می آورند، که هر یک از آنها مورد بررسی قرار می گیرند.
۲-۱۹- ۱- گردشگری تفریحی
این نوع گردشگری شامل افراد یا گروههایی است که جهت استفاده از تعطیلات، تفریح، استراحت، استفاده از آب و هوای گرم تر یا خنک تر از محل اقامت خود به مسافرت می روند.
میزان هزینه و مقصد غالباً از طرف سرپرست خانواده تعیین می شود. نیاز به مسافرت برای تفریح و استفاده از مرخصی های سالیانه و تعطیلات معمولاً با میزان درآمد، سطوح آموزش، میزان جمعیت، درصد شهرنشینی، طول مدت تعطیلات و اوقات فراغت در رابطه است. در انتخاب شهر و یا کشور محل اقامت نیز عواملی مانند هزینه رفت و برگشت، هزینه هتل، غذا، نوشیدنی و خریدهای اضافی، موثر است.
۲-۱۹-۲- گردشگری درمانی
این نوع گردشگری شامل افراد و گروهایی است که برای استفاده از تغییر آب و هوا (با هدف پزشکی و درمانی) استفاده از آب های معدنی، گذران دوران نقاهت، معالجه و نظایر آن اقدام به مسافرت می کنند.
۲-۱۹-۳ گردشگری فرهنگی و آموزشی
این نوع گردشگری برای آشنایی با مواریث فرهنگی و هنری، آداب و رسوم، بناها و آثار تاریخی با هدف های آموزشی، تحقیقاتی و پژوهشی، صورت می گیرد. گردشگریهایی که در این گروه قرار دارند، گردشگر و جهانگرد کاوشگر نامیده می شوند.
۲-۱۹- ۴گردشگری اجتماعی
در این گردشگری، عمدتاً هدف های اجتماعی، مردم شناسی، جامعه شناسی و امثال آن مورد نظر است. دیدار دوستان و خویشاوندان نیز از نوع گردشگری اجتماعی به شمار می آیند(Pearce, D. G., 1999;14).
۲-۱۹-۵ - گردشگری ورزشی
هر نوع مسافرتی که به منظور فعالیت های ورزشی باشد، گردشگری ورزشی نامیده می شود، مانند اسکی، پیاده روی، کوهپیمایی، کوهنوردی، دوچرخه سواری، شکار، شنا، قایقرانی، شرکت در مسابقات ورزشی و تماشای مسابقات و امثال آن اینگونه مسافرت ها ممکن است به صورت انفرادی و یا دسته جمعی صورت گیرد. بسیاری از کشورها با تاسیس مجموعه های ورزشی مجهز و ایجاد تسهیلات در امر ورزش و شکار و غیره، جهانگردان راغب با این رشته را جذب می کنند.
۲-۱۹-۶ گردشگری مذهبی و زیارتی
این نوع گردشگری یکی از رایج ترین اشکال گردشگری در سراسر جهان است. جاذبه های مذهبی، زیارتگاه ها و اماکن مقدسه هر ساله تعداد زیادی از جهانگردان را به سوی خود جلب می کنند. تاسیسات اقامتی و پذیرایی از این نوع از گردشگری مانند مسافرخانه ها و زائر سراها با توجه با بافت اجتماعی و قرهنگی و عقیدتی جهانگردان دارای ویژگی های خاص خود است که در هر کشوری از تنوع بسیار زیادی برخوردار است.
۲-۱۹-۷ گردشگری بازرگانی و تجاری
مهمترین مسافرت هایی که تحت این عنوان صورت می گیرد، عبارت اند از: سفرهایی که افراد برای شرکت در بازارهای مکاره و نمایشگاه های کالا و صنایع و یا سرکشی و بازدید از تاسیسات کارخانه و نظایر آن می نمایند و می توانند با شرایط آسان تر و با فرصت بهتری از نقاط دیدنی کشور بازدید کنند. معمولاً در مسافرت های بازرگانی و تجاری با روابط اقتصادی میان کشورها بستگی دارد، در حالی که میزان مسافرت های تفریحی با هزینه مسافرت و درآمد خانواده ها است. افزایش گردشگری تجاری و بازرگانی تحت تاثیر کاهش کرایه حمل و نقل کالا نیز قرار می گیرد و سهولت جابه جایی و تردد از عوامل دیگری است که به آن رونق می بخشد.
۲-۱۹-۸ گردشگری سیاسی
مسافرت به منظور شرکت در اجلاس و مجامع بین المللی، کنگره ها و سمینارهای سیاسی، جشن های ملی و مذهبی، مراسم ویژه سیاسی مانند تدفین رهبران و شخصیت های سیاسی، پیروزی رهبران احزاب و به حکومت رسیدن آنها و نظایر آن گردشگری سیاسی خوانده می شود.
۲-۲۰- عناصر گردشگری شهری
در این خصوص میتوان از عناصر اولیه و ثانویه نام برد،عناصر اولیه به ترکیبی از جاذبه هایی اشاره میکند که جالب و منحصر به فرد است و در نتیجه قادر به جذب گردشگران میشود، عناصر ثانویه شامل امکانات و تسهیلات شهری در ارتباط با گردشگری است.(دیناری،۱۳۸۴ :۳)
۲-۲۰-۱ عناصر اولیه گردشگری شهری
عناصری که رکن و عامل اصلی در جذب گردشگر به شهر میشود و گردشگر برای بازدید از آنها هزینه میپردازد و درشهر ماندگار میشود،به عنوان عناصر اولیه گردشگری میتوان نام برد مانند:خدمات و تسهیلات فرهنگی(تئاتر،کنسرت،سینما،گالری های هنر)،خدمات و تسهیلات ورزشی(مسابقات ورزشی بین المللی،المپیک،جام جهانی )،خدمات تفریحی( جشنواره ها) ، ویژگی های فیزیکی در شهر ها (الگوی خیابان های تاریخی،بناهای جذاب و دیدنی به سبکهای مختلف معماری،فضاهای سبز شهری)، نهادهای اجتماعی و فرهنگی ( موسیقی ، رقص ). (موحد، ۱۳۸۶: ۷۳)
۲-۲۰-۲ عناصر ثانویه گردشگری شهری