۶۷/۲۶

لایروبی و مرمت قنوات استان

۴۲۷۰۰۰

۰

۰

احداث جاده های دسترسی به مزارع

۹۷۰۰۰

۲۹۰۰۰۰

۹۰/۲۹

یکپارچه سازی و تجهیز و نوسازی اراضی سنتی استان

۸۰۰۰۰

۰

۰

احداث انبارهای چند منظوره محصولات کشاورزی

۲۰۰۰

۱۰۰۰۰

۵۰

ماخذ: جهادکشاورزی استان مرکزی، معاونت طرح و برنامه ۱۳۹۱
۴-۲-۶- تحلیل عملکرد برنامه ریزی توسعه کشاورزی در سکونتگاه های روستایی
قبل از اصلاحات ارضی، نظام تولید کشاورزی بر پنج بنیان زمین، آب، چهارپا، بذر و کار استوار بود. در این میان، زمین، آب و گاه چهارپا و بذر از آن مالک بود و کشاورز تنها نیروی بدنی خود را به کار می گرفت(حجت، ۸۷:۱۳۸۵). برای عبور از نظام اقتصادی مبتنی بر کشاورزی معیشتی می بایست الزاما به اصلاحات ارضی روی آورد. در این میان، اصلاحات ارضی بیشتر ماهیتی سیاسی داشت(تجدد، ۵۴:۱۳۸۷) و دغدغه عمده آن صنعتی کردن بخش کشاورزی بود. جهت گیری سیاست های اصلاحات ارضی و رویکردهای حاکم بر توسعه کشاورزی در آن زمان به گونه ای طراحی شده بود که به تناقضات درون ساختارهای اقتصادی و اجتماعی در روستا کمتر توجه می کرد و سعی در ایجاد بخش کوچکی از کشاورزی مدرن در مناطق با پتانسیل طبیعی و اکولوژیکی بالا بود. لذا، استقرار تکنیک سرمایه بر در کشاورزی، با منطق افزایش بهره وری کار و زمین در قطب های توسعه کشاورزی و شرکت های سهامی زراعی در دستور کار گرفت و قسمت های وسیعی از اراضی کشاورزی به زیرکشت رفت و مکانیزه گردید. راهبردهای حاکم بر توسعه کشاورزی و نگاه ابزاری به آن سبب ایجاد خلاء مدیریتی در مناطق روستایی و رها شدن کارکردهای اقتصادی و اجتماعی روستا به حال خود شد. تاکید بر توسعه کشاورزی به عنوان ابزاری برای رسیدن به خودکفایی در مورد مواد خوراکی، همچون اصلی مهم حتی در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز آمده و یکی از عناصر کلیدی تعهد ایدئولوژیک و استراتژی سیاسی نظام است(احسانی، ۸۰:۱۳۸۵). استقلال در واقع یکی از دلایلی بود که به خاطر آن بر خودکفایی غذایی تاکید می ورزیدند. به نظر می رسد که برای برخی از مسئولان استقلالی که بایستی از راه خودکفایی حاصل می شد حتی مهمتر از هدف تامین غذا برای جمعیت روزافزون کشور بود. تقریبا هیچ کس و هیچ برنامه ای نبود که خودکفایی را در ارتباط با استقلال نداد و وجوب آن را با این ضرورت توجیه نکند(شیرازی، ۱۲۰:۱۳۷۹). اگرچه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در کشور دیدگاه های عدالت خواهانه در زمینه گسترش و توزیع خدمات برای عمران و آبادانی روستاها بیش از پیش رواج یافت(رضوانی، ۱۰۶:۱۳۸۳) و در مقطع کوتاهی اقداماتی جهت توسعه اقتصادی اجتماعی مناطق روستایی گرفت. اما در سایه سیاست های تعدیل ساختاری و توسعه کلان اقتصادی دوباره نگاه ابزاری به بخش کشاورزی تسلط یافت و سیاست های تبعیضی علیه این بخش اعمال گردید. رویکردهای حاکم بر توسعه کشاورزی در این دوره نیز نوعی حلقه وصل با جهت گیری های استراتژی های قبل از انقلاب اسلامی دارد و سرمایه بر بودن فعالیت کشاورزی یکی از مهمترین اصول های آن می باشد. بنابر این اصول تنها به کشاورزی در سطح وسیع و اراضی زراعی با مقیاس بالا اهمیت قائل می شود و بسیاری از بهره برداری های خرد و دهقانی را در حاشیه قرار می دهد. لذا، با وجود تلاش های صورت گرفته بخش عظیمی از بهره برداری های کشاورزی خارج از محدوده مدیریت دولتی قرار دارند و گسست عمیقی بین تصمیم گیری و سیاست های مصوب و مدیریت فرایند تولید در سطح بهره برداری ها وجود دارد و کارکردهای اقتصادی و اجتماعی مناطق روستایی خارج از معیارهای فرایند برنامه ریزی توسعه کشاورزی بدست کشاورزان اداره می شود. تا قبل از اینکه برنامه ریزی دولت در بخش کشاورزی حاکم گردد، تامین منابع مالی و مدیریت بازار محصولات کشاورزی توسط مالکین و نظام ارباب رعیتی کنترل می شد و جریان سرمایه و تعامل بخش کشاورزی با بازارهای محلی، منطقه ای و جهانی برقرار بود. گسست نظام تصمیم گیری و سیاست های مصوب با مدیریت فرایند تولید در سطح بهره برداری ها، روند عدم نهادینه شدن جریان سرمایه گذاری و ارتباط بخش کشاورزی با بازارهای محلی، منطقه ای و جهانی را به همراه آورد و نظام مبتنی بر تولید کشاورزی را در مناطق روستایی دچار آسیب و رکود کرد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۴-۲-۶-۱- مقایسه میزان اهمیت نسبی ابعاد عملکرد برنامه ریزی توسعه کشاورزی
نتایج بدست آمده از آزمون یو من ویتنی نشان می دهد که بین میانگین های سرمایه گذاری دولت در بخش های مختلف فرایند تولید و بهبود ترتیبات قیمتی بازار در شهرستان خنداب با ضریب ۳۴ و سطح معناداری ۰۱۵/۰ تفاوت وجود دارد و از شرایط یکسانی برخودار نمی باشند.
جدول(۴-۲-۳۰): تفاوت میانگین های عملکرد شاخص های سرمایه گذاری در فرایند تولید و بهبود ترتیبات قیمتی بازار

شرح آزمون

سرمایه گذاری دولتی و بهبود ترتیبات قیمتی بازار

Mann-Whitney U

۳۴

Z

۴۴/۲-

سطح معناداری

۰۱۵/۰